ကျမဘဝတွင် ရည်းစား(၅)ယောက်ခန့်ထားခဲ့ဖူးရာ (၂)ယောက်နှင့်သာအလိုးခံခဲ့ရဲ့ဖူးပြီး ရည်းစားမဟုတ်သူ သူစိမ်းများနှင့်ပိုပြီးအချခံခဲ့ရသည်။နောက်ဆုံးလင်ရသည်ထိ ထိုကံမျိုးပါခဲ့သည်။ ကျမသည်ရည်းစားများခဲ့ရ လူစိမ်းများနှင့်အလိုးခံခဲ့ရသော်လည်းသော်လည်း ပွေချင်ရွုပ်ချင်သူမဟုတ်ပဲ သာမန်ရိုးရှင်းသည့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်သာဖြစ်ချင်ခဲ့သည်။ ကျမအပျိုဘော်ဝင်စအရွယ်တွင် ကမ္ဘာပေါ်ရှိမိန်းကလေးတိုင်းကဲ့သို့ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကိုစိတ်ဝင်စားသည်။ ရည်းစားထားရမည့်အရွယ်တွင် ရည်းစားထားသည်။ထိုအခါ ကျမနှင့် ပတ်သက်ရသည့် ယောက်ကျ်ားများ၏ ကျမအပေါ် ဆက်ဆံမွုများအရ […]
ND
အစ်မ အဆင်ပြေမှပါ စန္ဒာ သိပြီ ဒင်းလေးစနေပြီ မထူးတော့ပြီမို့ မောင်လေးသဘော ပါ ပြီးမှသာ စိတ်ထဲမမိုက်ဘူးမပြောနဲ့
ဘေးခန်းက စော်ကြီး ကို က သူသတိထားမိနေတာ ကြာပြီ ထိုသို့ သတိထားမိရလောက်အောင်လည်း စော်ကြီးက အိုးတောင့်လေသည် ။ ဖင်ကြီးတွေများ မွုတ်ပြီးလိုးလိုက်လို့ကတော့ အို ဘာပြော ကောင်းမနည်း … သို့သော် ထိုစော်ကြီးက ယောင်္ကျား […]
အချိန်ကြည့်တော့မိုးတော်တော်ချုပ်နေတာနဲ့အိမ်ပြန်ခဲ့တယ်။ နောက်နေ့ မနက်နိုးတော့ တီချယ်ကအိမ်နောက်ဖေးမှာထမင်းချက်နေတယ်ဗျကျနော်လည်းနောက်ကနေသွားပြီး
ချယ်ရီလူမှန်းသိခါစထဲကခြေမွေးမီးမလောင်လက်မွေးမီးမလောင်နေလာခဲ့ရတာ ကံတရားကောင်းတယ်ပဲပြောရမလား နှစ်ဖက်သောအဖိုးအဖွားတွေရဲ့တစ်ဦးထဲသောမြေး ဖေဖေမေမေရဲ့အသည်းကျော်တစ်ဦးထဲသောသမီးလေးပေါ့ ဒီလိုနဲ့အချိန်တန်အရွယ်ရောက်လူလားမြောက်လာတဲ့အခါမှာ မိန်းခလေးတို့ရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့အဖုအဖောင်း အမို့အမောက်ရွိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်နဲ့မြင်သူတကာသွားရေကျအောင်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကအချိုးအစားပြေပြစ်ပြီးလှပနေပါတယ် ချယ်ရီ လဲကျောင်းပြီးရော မိဘတွေကသမီးလေးနောင်ရေးအတွက် သူ့မိတ်ဆွေသားနဲ့အိမ်ထောင်ချပေးပါတယ်။ ချယ်ရီလဲလင်ယောက်ျားရဲ့မြို့(ရန်ကုန်မြို့)ကြီးကို အဖေအမေတွေရှိ့တဲ့ဟိုးမြန်မာနိုင်ငံအစွန်အဖျားမြို့လေးကလိုက်လာရတာပေါ့ ဆွေမျိုးအသိကလဲမရှိ ယောက်ကျားကလဲ ခုမှတွေ့ဘူးတာ မိဘပေးစားလို့သာယူရတာ ချစ်တာမှမဟုတ်တာ မင်္ဂလာဦးညဆို လို့သူများတွေလိုကြင်ကြင်နာနာမရှိခဲ့ပါဘူး။
“ အား ကိုကို၊ ကျေးဇူး အရမ်းတင်တာပဲ၊ တကယ့်ကို မယုံနိုင်လောက်အောင်ပဲနော်” ဒီညနေခင်းလေးကတော့ သူ့ယောက်ျားရော သူ့အတွက်ပါ မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင်ပဲ
“အင်း အခုခေတ်က တော်တော်လေးတော့ ပြောင်းလဲသွားပြီကွ” ယမင်း တယောက် ကိုကိုမျိုးသော်ပြောလိုက်သည့် စကားတပိုင်းတစ အိမ်နောက်ဖက်ဝရံတာမှ ကြားလိုက်ရသည်။ သူ့ယောက်ျား ကိုကိုမျိုးသော်နှင့် သူ့သူငယ်ချင်းအရင်း ကျော်မင်းသန်း တို့ အိမ်နောက်ဖက်ဝရံတာ က ကုလားထိုင်တွေမှာ ထိုင်လို့ ဘီယာသောက်ရင်း […]
ကျော်ထူးအခန်းနား ရောက်သောအခါ တံခါးစေ့ထားသည်ကို တွေ့ရသည်..။ တံခါးက လက်တစ်လုံးခန့် ဟနေသည်..။ ထိုဟနေသော နေရာမှ အတွင်းသို့ အသာချောင်းကြည့်လိုက်သည်..။ သဲထိတ်ရင်ဖို မြင်ကွင်းကြီးကို ဒုတိယအကြိမ် မြင်လိုက်ရပြန်သည်
နွေ၏ အငွေ့အသက်တို့ စတင်လာပြီဖြစ်သော မတ်လ၏ နောက်ဆုံးရက်တစ်ရက်….။ လူကိုက်ဖူးသော ကျားသည် ပိုမို ရဲတင်းသည့်ပမာ အတွေ့အကြုံ စုံသော ယောကျ်ားတို့၏ ရမ်းကားမွုသည် မိန်းမတိုင်း အတွက် အထူးသဖြင့် ယောက်ျားတို့အပေါ် အထင်ကြီးတတ်လွန်းသည့် မိန်းမသားများ အဖို့ […]
ရန်ကုန်မှာကျတော့ အခွင့်အရေးက အဲလို နောက်တခါ ပြန်ရဖို့ ဆိုတာ မလွယ်တော့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ ဇာတ်လမ်း ဒီမှာတင် ဆုံးမှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာကိုတော့
ထမဦးဆုံးအတွေ့အကြုံလို့ ပြောရပေမဲ့ အဲဒီအချိန်မှာ စော်မလုပ်ဘူးတာတော့ မဟုတ်ဘူးနော်၊ ဖာချဘူးနေပြီ။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် နဲ့ ဘယ်လို ဖာချဘူးတာလဲ လို့ မေးရင် အပေါင်းအသင်းနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင် ကောင်းမွုကြောင့်လို့ပဲ ပြောရတော့မယ်။ အကိုဝမ်းကွဲတယောက်က ငတေဗျ၊ သူက ကျွန်တော့်ထက် […]
ကောင်းလွန်းလို့ ကျနော့်နားထဲကနေ တစီစီမြည်သံ တွေတောင်ထွက်လာတယ်ဗျာ။ လူတစ်ကိုယ်လုံးလဲ ကောင်းလွန်းတာရယ် နာရီဝက်လောက်အားကုန်
ကျနော်ခွင့်တင်တာမရဘူးလို.မန်နေဂျာကောင်ကဇွတ်ငြင်းဆန်နေတော့ စိတ်ကတော်တော်လေးတိုစပြုလာတယ်။ အေပရယ်လဆိုနှစ်တိုင်း ကျနော်ခွင့်တစ်လယူပီးပြန်နေကြဗျ။ အရင်မန်နေဂျာကုလားဖြူမ လက်ထက်ကအေးဆေးပဲ။ ၂ခါပြောစရာမလိုဘူး။ ခုတရုတ်ကောင်ကတော်တော်လက်ပေါက်ကတ်၊ပြော ရဆိုရခက်နေတယ်။ သောက်ပုံမလာတဲ့ မီးကျိုးမောင်းပျက် ကုလားဖြူစကားထစ်အထစ်အနဲ့ ရုံးခန်းထဲမှာ လုံးဝခွင့်မပေးနိုင်ဘူးဆိုပီးအော်ကြီးဟစ်ကျယ်လုပ်နေတယ်လေ။ တခြားရုံးသူရုံးသားတွေ ဝိုင်းကြည့်နေတော့ ပိုပီးခံရခက်လာပီ။ ပိုဆိုးတာက ဝိုင်းကြည့်နေတဲ့အထဲမှာ ကျနော့်ခခလေး၂ယောက်ပါနေတော့ […]
အဲဒီတဒင်္ဂအတွင်းမှာ ပွတ်တိုက်မွု၏အရသာမှာ မတွေ့ဘူးသော မမေ့နိုင်စွမ်းသော အထိအတွေ့ကို ပူထူရှိန်ဖိန်းပြီး သိမ့်သိမ့်လွုပ်ခါလာကြသည်
မမအေး…..မမအေး…..” ၁၈နှစ် ၁၉နှစ်ခန့်ရှိအသားဖြူဖြူ…….လူ ရည်ချောလေးမောင်မောင် အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ အပြေးအလွားတက်လာရင်း နွုတ်မှတကြော်ကြော်အော်ခေါ်လိုက်သည်။ “…ဟဲ့…သေနာလေး….ဘာဖြစ်လို့ဒီလောက်အော်ကြီး ဟစ်ကျယ်လုပ်နေရတာလဲ…. …..ငမောင်…..” အခန်းတစ်ခုထဲမှ အသားညိုညိုအသက် ၂၅ နှစ်ခန့်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တောင့်တင်း လှပသူလေးတစ်ယောက် ထဘီရင်လျားခါ လက်မှဘီးတစ်ချောင်းကိုကိုင်ပြီး ခေါင်းဖြီးရင်းထွက်လာသည်။
“နန်း… ဒီလိုပဲပထမဆုံးအခါမှာဆို နည်းနည်းနာတက်တယ်လို့ကို ကြားဖူးတယ်…” “ဟုတ်လား…” “ကို မနေနိုင်တော့ဘူး… “အရမ်းနာမှာလားဟင်… ” “သိပ်မနာပါဘူး နန်းရယ်…
ကျတော် ၁၀ တန်းအောင်တော့သန်လျင် GTC မှာ civil တက်ခွင့်ရပါတယ်… အထင်တော့မကြီးလိုက်နဲ့နော် လိုက်လို့ရတာဗျ…မိဘတွေကျေးဇူးလေ… သူတို့ကတော့ သူတို့သားလေးကို အင်ဂျင်နီယာဖြစ်ပါစေတော့ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ ပိုက်ပိုက်တွေအကုန်ခံတာပေါ့… ဒါပေမဲ့ ကျတော်က ဘိလပ်မြေနဲ့ ရွံ့တောင်သေသေချာချာခွဲတက်တဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး… စိတ်တော့သိပ်မညစ်ပါဘူး… ဘာလို့လဲဆိုတော့သေသေချာချာဝါသနာပါတဲ့ဟာ မှမရှိတာ… […]
`ရှင်.. ဟုတ်လား.. သိပ်မနာပါလား´ `ကိရိယာ.. ကောင်းလို့ပေ့ါပွင့်ရဲ့´ `ဒေါက်တာကိရိယာကို ပွင့်ခဏကြည့်ပါရစေ´ `ဟာ ဒါ နောက်ဆုံးပေါ်ကိရိယာ ပွင့်ရဲ့ ဟဲဟဲ အခုပဲ ရေခဲဗူးထဲထည့်ပြီး သိမ်းလိုက်ပြီလေပွင့် လေ့လာချင်တယ်ဆိုရင်တော့
ခွေးတွေ.. ရှင်တို့ … ခွေးတွေသိလား´ `အငုံ´ ငယ်သံပါအောင်ကြုံးအော်ပြစ်လိုက်သော အသံလေးက တိုက်ကြီးအတွင်း ဗုံးပေါက်ကွဲသလို မြည်ဟီးသွားလေသည်။ အငုံမေမေ၊ ပွင့်က ခပ်ဝေးဝေးရောက်နေသော ထမီကို ကယောင်ကတမ်းဆွဲယူပြီး ခြေမှစွပ်ဝတ်ခါ၊ ပြေကျနေသော ဆံပင်ကို ကပိုကရို ထုံးဖွဲ့သည်။ […]