ND

ကျနော် အိမ်ထောင်ကျတော့ မိန်းမဖက်က အစ်မ .မရီးတော်စပ်သူ အပျိုကြီးနဲ့ အတူတူအိမ်ကို ခေါ်နေရတယ်လေ..။ မရီးကလည်း ကျနော့်ကို ချစ်ရှာပါတယ်.။ သူက တက္ကသိုလ်က ဆရာမဆိုတော့ မနက်ဆို ကားလေးမောင်းပြီး ကျောင်းကိုလိုက်ပို့ ညနေဆို သွားကြိုနဲ့ ရင်းနှီးမှုတော့ […]

ထိုနေ့ကမိုးအကြီးအကျယ်ရွာသည်၊၊ မမေဝက မင်္ဂလာဆောင် တခုသို့ ကားမောင်းပို့ပေးရန် ဖုန်းဆက်၍ ခေါ်ထားသဖြင့် မိုးသည်းသည်း ထဲမှာပင် အရောက်သွားခဲ့ရသည်။ ဇော်ထက် အိမ်ရောက်သွားသောအခါ ဝတ်ကောင်းစားလှများ ဝတ်ဆင်ထားသော မမေဝကို တွေ့ရသည်၊၊ တံခါးဖွင့်ပေးပြီး တကိုယ်လုံး တုပ်တုပ်နစ်အောင်ရွဲနေသော ဇော်ထက်ကို […]

သူက ကျွန်တော်၈ တန်း နှစ်တုန်းက သင်္ချာကျူရှင် ဆရာမလေ။ အဲဒီတုန်းက နေ့တစ်နေ့ကို ခုထိပြန်သတိရနေတုန်းပဲဗျာ။စနေနေ့တွေဆိုရင် မသဇင်ကကျွန်တော်ကို မနက် ၉ နာရီကနေ ၁၁ နာရီထိ လာသင်တယ်။အဲဒီစနေနေ့ကတော့ အဖေနဲ့ အမေက အလှူတစ်ခုကိုသွားနေတော့ အိမ်မှာ […]

ည ၁၁ နာရီကျော်နေပြီ….. အိပ်ယာထဲမှာ ဘယ်ညာ လူးလိမ့်ရင်း အိပ်လို့မရနိုင် ဖြစ်နေသည်….. လက်တဖက်မှ ယောင်ယမ်းကာ ရင်နှစ်မွှာကို ပွတ်သပ်နေမိသည်… သက်ပြင်းမောများချကာ ကြိတ်မှိတ်၍ ခံစားနေရသည်….လျော့တိလျော့ရဲ ထမီအောက်မှ ဖားပေါင်စင်းတစ်ကောင် လှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့ ပေါင်နဲ့ ပွတ်မိနေပြန်သည်…. […]

မှောင်မိုက်နေသောကောင်းကင်ပြင်ထက်မှာ ကြယ်ရောင်တချို့က စိန်ပွင့်လေးများကြဲပက်ထားသကဲ့သို့ တလက်လက်ဖြင့် လင်းတခါမှိန်တလှဲ့ ဖြင့် သူတို့တတ်နိုင်သော အလင်းကလေးဖြင့် ကမ္ဘာမြေထက်သို့ လင်းချပေးနေသည်။ ပူလောင်ပြင်းပြသော နွေလယ်ညရဲ့ မှောင်မိုက်မှု့အောက်မှာပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံး တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။ သုတ်ကနဲတိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းတစ်ချက်ကြောင့် အမှောင်အောက်မှာအိပ်ငိုက်နေသော သစ်ပင်တို့လူးလွန့်လှုပ်ရှားသွားကြသည်။ “ရှဲ….” ကနဲတိုက်ခတ်လိုက်သော […]

လက်ထဲမှာ ပူခနဲဖြစ်သွားသဖြင့် ဝေလင်း တစ်ယောက် ငေးမောပြီး အတွေးနွံထဲနစ်နေရာမှ သတိဝင်လာသည်။ သူ့လက်ထဲကစီးကရက်မီးက အစီခံကို ထိလာပြီးသူ့လက်ကို အပူဟပ် သွားသည့်တိုင်အောင် သူ့အသိစိတ်တွေက ဆုံးစမဲ့လွင့်မျှောနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဝမ်းနည်းစိတ်တွေကြောင့် သူ့ရင်ထဲမှာပြည့်ကျပ်နေသည်။ ဖေဖေ၊မေမေရဲ့သားအရင်းမဟုတ်ဖူးဆိုသော အသိကသူ့ရင်ထဲမှာ လွမ်းမိုးနေသည်။ ဒါပေမဲ့ […]

ကျွန်တော်အမည်ကိုမျိုးပါ ကားဝယ်ရောင်းလေး လုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လုပ်ငန်းက မပင်ပန်းပေးမဲ့ တစ်ခါတလေ မနားရဘူးဗျ။ ကျွန်တော်လဲ အညှောင်းမိနေတာနဲ့ အိမ်မှာအနှိပ်သည် ဦးလေးကြီးကို ခေါ်နှိပ်လိုက်မိတယ်ဗျာ။ အဲဒီက ဇာတ်လမ်းစတာပဲဗျို့။ မိန်းမကအသက်(၂၇) ကျွန်တော်ထက် (၄)နှစ်ငယ်တယ်။ သူရဲ့ပုံစံက အရပ်မြင့်မြင့်နဲ့ အခု […]

ကျွန်မနာမည် နှင်းဆီ ပါ ရန်ကုန်မှာ..ကွန်ပြူတာသင်တန်းလာတတ်တာပါ။ ဇာတိကနယ်မြို့လေး တစ်မြို့မှာပေါ့။ ရန်ကုန်မှာကတော့..မီးရဲ့.ဦးလေးတော်တဲ့ ဦးမောင်အိမ်မှာပဲနေပြီးတော့.သင်တန်းတက် ပါတယ်။ ရန်ကုန်ရောက်စကတော့……ဘာမှမသိသေးဘူးပေါ့ရှင်.အသက်က..18ပြည့်ပြီးလို့မှ..3လလောက်ပဲ ရှိသေးတာလေ..ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တော့.စာရင်းကိုင်နဲ့.ကွန်ပြူတာသင်တန်းလာတတ်တာပေါ့ရှင်။ ဦးမောင်အိမ်မှာနေရတာက..နေရေး၊စားရေး.အစစအရာရာအဆင်ပြေပါတယ်..အဖေကလည်း ..ဦးမောင်ဆီမှာသေချာအပ်သွားတာလေ.. ဦးမောင်တို့လင်မယားကလည်း.မီးကို.ဂရုစိုက်ပါတယ်. အိမ်မှာက.ဦးမောင်ရယ်.ဦးမောင်ဇနီး…..သူ့သား..မောင်လေး ဇော်ဇော်ရယ်ပဲရှိပါတယ်.. မောင်လေးက.ခုမှ 8တန်းပဲရှိပါသေးတယ.်..မီးက.သူ့ကို.ညညဆို.စာသင်ပြရတာပေါ့..ဦးမောင်တို့က..တစ်ခန်းအိပ်ပါတယ်။ မီးကတစ်ခန်း..မောင်လေးဇော်က.တစ်ခန်းပေါ့။ […]

ထွက်ပြီဟေ့” “ကုန်ပါပြီကွာ” “ဘယ်ဂဏန်းလဲ ကိုအောင်လေး” “၃၇၆တဲ့” “ဟဲ့နင်တို့ဂဏန်းကဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လားဟယ်” “အာ..မမချိုကလည်းမဟုတ်ဘဲပြောမလား” “ထွက်တဲ့ဂဏန်းလဲကြည့်အုံးလေ” “ဟုတ်ပါတယ်ဗျ။ဒီဂဏန်းမထွက်လောက်ဘူး ထင်နေတာလေ၊အခုထွက်သွားပြီ၊ဒါနှင့်မမချို ရောပါသွားပြီလား” “ဒီဂဏန်းသာဆိုပါပြီပေါ့ဟယ်” ဒေါ်ချိုချိုအောင် စိတ်ညစ်သွားတယ်။ဒီချဲနှင့် တော်တော်လေးကုန်နေပြီ။ယောက်ကျားမသိအောင်တမျိုးသိအောင်တမျိုးထိုးနေတာ၊ညဘက်မနက်ဘက်ဘုရားရှိခိုးဆုတောင်းရတာ အမောနှင့်သူများတွေလိုအိမ်မက်ဂဏန်းလေး များရမလားဆိုပြီးဘုရားနေ့တိုင်းရှိခိုးနေတာ။ ကံဇာတာအလှည့်မပေးလို့လားမသိ၊ပေါက်လဲအရံကွက်ပဲပေါက်ဖူးတယ်။အလုပ်လည်း မယ်မယ်ရရမရှိတော့ဒီချဲကိုပဲစိတ်ကရောက် နေတာ။ဒေါ်ချိုချိုအောင်ကအသက်လေးဆယ်လောက်ရှိပြီ။လုံးကြီးပေါက်လှလေ။ရင်ထွားထွား။အချောအလှကြီးမဟုတ်ပေအယ့်အလှအပကထင်ပေါ်တယ်။အိမ်ကယောက်ကျားနှင့်ညားလာတာလည်း၂၂နှစ်လောက်ရှိပြီ။မိဘတွေကသဘောတူလို့ပေးစားကြတာ။

ဇော်ရဲသည် ရန်ကုန်မှာမွေးသော ရန်ကုန်သားတယောက်၊ ရန်ကုန်ကနေ အေဝးသင်နှင့် ဘွဲ့ရထားသူ။ ရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့်၊ ဗလတောင့်တောင့်။ အသားကခပ်လတ်လတ်၊ ရည်းစားရယ်လို့ အတည်တကျမထားဘဲ မိန်းကလေးတွေနဲ့ ထည်လဲတွဲတတ်သည်။ ဒါပေမယ့် မိန်းကလေးနုနုရွရွလေးတွေကိုတော့ အနမ်းလေးတွေပေးရုံshopping ထွက်ရင်တွဲကောင်းရုံမျှသာနေတတ်ပြီး၊ ခပ်ကဲကဲတွေနှင့်ဆိုလျှင်တော့ သူကလည်း ကဲပေးလိုက်သည်။ […]