ကောင်လေးတွေထဲက တစ်ယောက်က “ကျောက်ဆောင်တွေကြားမှာရှိတာအမရဲ့ ..တွေ့ချင်ရင် လိုက်ပြမယ်”လို့ ပြီတီတီ မျက်နှာပေးနဲ့ပြောတယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ ကောင်လေး ရယောက်အုပ်စုနဲ့ သူတို့ညီအမသုံးယောက် မြွေရှာဖို့ ကျောက်ဆောင်ကြားကို

ကျွန်တော် ၁၀တန်းနှစ်ရောက်တော့ အိမ်က စီးပွားရေးမကောင်းတာနဲ့ နယ်ကအိမ်ကိုရောင်းပြီး ရန်ကုန်ကို မိသားစုလိုက်တက်လာခဲ့ကြတယ်။ ရန်ကုန်ကဆင်ခြေဖုံးတစ်နေရာမှာ အိမ်ငှားနေကြတယ်ပေါ့လေ။ အဲဒီအချိန်က တိုက်တွေလည်းသိပ်မရှိသေး။ ရပ်ကွက်လည်းဖြစ်တော့ ရန်ကုန်ဆိုပေမယ့် နယ်မှာလိုပါပဲ။ ရပ်ကွက်ထဲမှာ လူသစ်ဆိုတော့ ဘယ်သူနဲ့မှ မသိသေးပေမယ့် ကျွန်တော်ပထမဆုံးသတိထားမိတာကတော့ ၁အိမ်ကျော်က ညီအမတွေပါပဲ။ အငယ်ဆုံးကောင်မလေးက ကျွန်တော်နဲ့အတူတူ ၁၀တန်း။ ကျောင်းသွားအပ်တော့မှ တစ်ခန်းထဲမှန်းသိတယ်။ အလတ်နဲ့အကြီးကတော့ အဝေးသင်တက်ကြတယ်။ သူတို့အိမ်က ကျွန်တော်တို့ရပ်ကွက်အနေအထားနဲ့ဆိုရင် ချမ်းသာတယ်ပေါ့လေ။ တစ်ထပ်တိုက်ပုလေးနဲ့ခြံကလည်းကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း။ သူတို့အမေကမှ အဲဒီတုန်းက ၄၀ကျော်လောက်ရှိသေးတာပဲ။ ဒေါ်မာလာလို့ခေါ်တယ်။သူတို့သားအမိတွေအကုန်လုံးက ကိုယ်လုံးတအားလှတယ်။ ခေတ်လည်းဆန်တယ်။မသိရင် ညီအမတွေလို့တောင်ထင်ချင်စရာ။ ဒါပေမဲ့ရပ်ကွက်ထဲမှာတော့ သူတို့ကို ဘယ်သူမှ အခေါ်အပြောမရှိကြဘူး။

အစကတော့ ကျွန်တော်လည်းမသိပါဘူး။ နောက်ပိုင်း အနီးအနားမေးစမ်းကြည့်တော့မှ အခေါ်အပြောမလုပ်ကြတဲ့အကြောင်းရင်းကိုသိရတယ်။ အန်တီမာလာက သူ့သမီးတွေကိုသူကိုယ်တိုင်ခေါင်းလုပ်ပြီး ဖာထောင်စားနေတာကိုး။ အစကတော့ သူတို့ရုပ်ရည် သူတို့အနေအထားနဲ့ ဒါမျိုးလုပ်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်လည်းမယုံပါဘူး။ ဒါပေမဲ့အဲဒီခေတ်ကတည်းက သူတို့က ဖုန်းနဲ့ကြိုချိတ်ပြီးကားတွေနဲ့ လာခေါ်ကြတာ။ တစ်ခါတစ်လေလည်း အိမ်ရှေ့မှာ ကားရပ်ပြီး သူတို့အိမ်မှာပဲ အလုပ်ဖြစ်ကြတာလည်းရှိတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ အတန်းတူ အငယ်ဆုံးမလေးက သီရိလို့ခေါ်တယ်။ သူ့အမတွေလောက် အကောင်မထွားသေးပေမယ့် ရွယ်တူမိန်းခလေးတွေထဲမှာတော့ အကိတ်ပဲ။ အဆီများလို့ ဖင်ကြီးတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ နောက်ကိုသတ်သတ်ကြီးကို ကောက်ထွက်နေတာမျိုး။ ရပ်ကွက်ထဲမှာလိုပဲ ကျောင်းမှာလည်း သူ့ကို ဘယ်သူမှ အဆက်အဆံမလုပ်ကြပါဘူး။ ယောက်ျားလေးတွေနဲ့ ဆရာတွေထဲမှာတော့ အလကားစားရမလားဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ အရောဝင်ဖို့ကြိုးစားတဲ့သူတစ်ချို့ရှိတယ်။ မိန်းခလေးတွေကတော့ သူနဲ့ အတူ ထိုင်မယ့်သူကိုမရှိပါဘူး။ အဲဒီလိုအနေအထားမှာ ကျောင်းပြောင်းလာပြီး အပေါင်းအသင်းမရှိသေးတဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်ကြတယ်။ နည်းနည်းပိုရင်းနှီးလာတော့ ကျွန်တော့်ဆိုင်ကယ်နဲ့ပဲ ကျောင်းအတူသွားကြတယ်။ သူက နောက်က လိုက်တယ်ပေါ့။ ကျွန်တော်က သူ့ဘဝအကြောင်းတွေကို မေးလေ့မရှိပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အရမ်းရင်းနှီးတဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်လာတော့ သူကပဲပြောပြပါတယ်။ သူပထမဆုံး အပျိုစင်ဘဝဆုံးတော့ ၈တန်းပဲရှိသေးတယ်တဲ့။ အဲဒီအချိန်ကသူ့အမတွေကတော့ ဖာဖြစ်နေပြီပေါ့လေ။ သူ့အမေအသိတစ်ယောက်က အပျိုအစစ်စားချင်လို့ ၃သိန်းနဲ့ ရောင်းခဲ့တာတဲ့။ အဲဒီခေတ်က ၃သိန်းဆိုတာနည်းတဲ့ပိုက်ဆံတော့မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါဆို နင်တို့ညီအမတွေက ဆန္ဒမပါဘဲ လုပ်စားနေရတာလားလို့ကျွန်တော်မေးတော့ သူက ခေါင်းခါတယ်။ မဟုတ်ဘူး။ ငါတို့မျိုးရိုးကိုက ထန်တာတဲ့။ သူညာနေတာ မဟုတ်လောက်ပါဘူး။ သူတို့ သားအမိတွေပိုက်ဆံရှိတာ ကျွန်တော်သိတာပဲ။

ဒါဆိုလည်း ရည်းစားသတ်သတ်မှတ်မှတ်ထားပါလားဟ လို့ကျွန်တော်ကပြောတယ်။ သူက”ကျောင်းမှာတောင် ငါတို့ညီအမတွေကို ဘယ်သူမှ အဆက်အဆံမလုပ်ချင်တာ။ ဘယ်မှာရည်းစားထားလို့ရမှာလဲ။ အခန်းထဲကကောင်တွေကလည်း နင်သိတဲ့အတိုင်း စားရရင်သာစားမယ်။ တွဲသွားတွဲလာတော့ ဘယ်သူမှလုပ်ချင်တာမဟုတ်ဘူး”လို့ပြောတယ်။ သူက ဝါသနာအရလုပ်စားတာ သူ့အမေခိုင်းလို့လည်းမဟုတ်ဘူးဆိုတော့ ကျွန်တော်လည်း ဘာမှမပြောတတ်တော့ဘူး။ ခဏလောက်တွေဝေစဉ်းစားနေပြီးတော့ နင့်ကိုငါချစ်တယ်လို့ မရည်ရွယ်ပဲပြောလိုက်မိတယ်။ သူကကျွန်တော့်ကို ဘာမှပြန်မပြောပဲ ကျွန်တော့်ကို တစ်ချက်ကြည့်တယ်။ ပြီးတော့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးဖက်လိုက်ပါရော။ ရည်းစားဖြစ်သွားပြီးတော့ သူက သူ့အမေအန်တီမာလာနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ အန်တီမာလာကလည်းရှင်းရှင်းပါပဲ။ “အန်တီတို့အကြောင်းကိုတော့ သားလည်းသိမှာပဲ။ အန်တီတို့မှာက တန်ဖိုးထားတာ ဘာမှမရှိဘူး။ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်း ဂရုမစိုက်ဘူး။ အန်တီတို့သားအမိတွေ နဂိုနေတဲ့ပုံစံအတိုင်းနေမှာပဲ။ သားဘက်ကသာ နားလည်အောင်ကြိုးစားပေးမှ အဆင်ပြေမယ်။ ကျန်တာတော့ သီရိကိုလည်း သားဘယ်လို ဂရုစိုက်တယ်ဆိုတာသိနေတော့ ပြောစရာမရှိပါဘူး။ တစ်ခုရှိတာက သီရိအနေနဲ့ကလည်း သူ့ဝါသနာကို ဖျောက်မှာတော့ မဟုတ်ဘူး”လို့ပြောတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း ဟုတ်ကဲ့ပါအန်တီ ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ်ပေါ့။ အဲဒီကစပြီး သူတို့အိမ်ကို ကျွန်တော် တရားဝင် ဝင်ထွက်ခွင့်ရသွားတယ်။ ကျွန်တော့်အိမ်ကိုတော့ သူတို့အိမ်စာသွားကျက်တယ်ပေါ့။ အဖေမရှိတော့တဲ့ ကျနော်တို့အိမ်မှာ အမေက ကျွန်တော့်နေပုံထိုင်ပုံကို သဘောမကျလှပေမယ့် သူလည်း အိမ်စီးပွားရေးတစ်ဖက်နဲ့ဆိုတော့ ပြောဆိုဆုံးမချိန်မရှိပါဘူး။ ဆယ်တန်းစာမေးပွဲလည်းနီးလာတဲ့အချိန်မှာ အတူစာကျက်ရင်းနဲ့ သီရိတို့အိမ်မှာပဲ ကျွန်တော်အိပ်လိုက်တာများတယ်။ သူ့အမတွေနဲ့ အန်တီမာလာကတော့ ကားတွေနဲ့ လာခေါ်တဲ့အခါလိုက်သွားကြ။ နောက်နေ့မနက်မှပြန်ရောက်တာများပါတယ်။ အရင် သူငယ်ချင်းဘဝနဲ့က လိင်ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ရင် ကျွန်တော်က ရှက်လို့ သိပ်မပြောဖြစ်ပေမယ့် ချစ်သူဖြစ်သွားပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောကြတယ်။

သူ့ဆီက တစ်တစ်ခွခွစကားတွေကြားရတာ သဘောကျလို့ပါ။ ဖာခံစားလာတာ ၂နှစ်လောက်ရှိပြီဆိုတော့ သီရိမှာအတွေ့အကြုံတွေအများကြီးရှိတယ်။ ပိုက်ဆံလည်းရစေ။ ဆန္ဒလည်းပြည့်စေဆိုတဲ့သဘောနဲ့ လုပ်စားနေကြသူတွေဆိုတော့ သူတို့သားအမိတွေက လူရွေးပြီးမှ လက်ခံတာများတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်နယူးရီးယားနေ့တုန်းကအကြောင်းကတော့ သီရိအတွက်မမေ့နိုင်စရာ။ အဲဒီနေ့က ကလပ်မှာ သူတို့ညီအမသုံးယောက် ကဲကြတယ်။ သူ့တို့အမေဒေါ်မာလာကတော့ သူ့လမ်းကြောင်းနဲ့ သူပေါ့။ ကလပ်မှာရှိနေတုန်း သူတို့တစ်လမ်းကျော်က ချဲဒိုင်လုပ်တဲ့ ကိုကျော်ကြီးက ဖုန်းနဲ့လှမ်းချိတ်ပြီးခေါ်တယ်။ ၅သောင်းနဲ့ ဈေးညှိပြီး ကလပ်အောက်ကို လာကြိုတယ်။ ပြောတုန်းက ကိုကျော်ကြီး တစ်ယောက်တည်းပေမယ့် လာခေါ်တော့ သူ့သူငယ်ချင်း ၄ယောက်ပါ ပါသေးတယ်။ အဲလိုဆိုရင်တော့ မဖြစ်ဘူးဆိုပေမယ့် ငြင်းလို့မရတော့ဘူးလေ။ အားလုံးက နယူးရီးယားနေ့မှာ ယာဘတွေရော အရက်တွေရောသောက်ထားကြတော့ အစွမ်းကုန်ထန်နေကြပြီ။ ဟိုတယ်တွေကလည်း လူပြည့်နေတော့ လူရှင်းတဲ့ခရေပင်လမ်းထဲ သွားဆွဲကြတယ်။ သီရိက အဲဒီနေ့က စကတ်ပေါင်လယ်လောက်လေးနဲ့ ဂျိုင်းပြတ်အကျီဝတ်လာတာ။ မူးရူးပြီး အကျီတွေရော စကတ်တွေရော ဆွဲဖြဲပစ်လိုက်ကြတယ်။ မချခင်မှ သီရိကို ဆေးပြားတွေအချိုရည်နဲ့စပ်ပြီး လာတိုက်သေးတယ်။ ရေဖြတ်ပြီး ဆွဲရင် ကြာမှာစိုးလို့ မြန်မြန်တက်အောင် အချိုရည်နဲ့ရောတိုက်တာ။

ပြီးတော့ ကားချည်တဲ့ကြိုးနဲ့ ကားတံခါးဘေးမှာကြိုးတုတ် ဒီဇင်ဘာလကြီးချမ်းသလားမမေးနဲ့။ ရုပ်ရှင်တွေထဲက လိုကြမ်းတယ်ဆိုတာ သနားတာပေါ့။ ကိုကျော်ကြီးက ပါးစပ်မှာလီးတပ်ပြီးမွုတ်ခိုင်းတဲ့အချိန် သူ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က တစ်ယောက်ကဖင်ကိုချတယ်။ တစ်ယောက်က စောက်ဖုတ်ကိုချတယ်။ ကိုကျော်ကြီးပြီးသွားတဲ့အချိန်ကျန်တဲ့တစ်ယာက်ကိုလည်း မွုတ်ပေးရသေးတာပေါ့။ နောက်တော့ ကိုကျော်ကြီးက အဆန်းထွင်ပြန်တယ်။ အဲဒီနားက ဆောက်လုပ်ရေးထဲသွားပြီး သဲတွေ လက်ခုပ်နဲ့သယ်လာတယ်။ ပြီးတော့ လီးမှာ သဲကြမ်းတွေပွတ်ပြီး ချကြပြန်ပါရော။ သူတို့ကတော့ ကွန်ဒုံးမှာ သုတ်တာဆိုတော့ ဘာမှသိပ်မဖြစ်ဘူးလေ။ သီရိကတော့ သွေးပါထွက်ပြီး စုတ်ပြတ်ကုန်တာ။ အဲဒီအချိန်ကအရက်ရှိန် ဆေးပြားအရှိန်တွေကြောင့်သာပေါ့။ နို့မို့ မေ့မျောသွားမလားမသိ။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ကားမှာကြိုးတုတ်ပြီး ချနေကြတာ တော်တော်ကြာတယ်။ ၂နာရီလောက်များရှိမလားမသိဘူး။ သီရိလည်း ၅ခါလောက်ပြီးသွားပြီး ဖင်တွေလည်း စုတ်ပြဲစောက်ဖုတ်တွေလည်း စုတ်ပြဲကုန်ပြီ။ ဒါပေမဲ့ နာတာက နာတာပဲ..ကောင်းတာက ကောင်းတာပဲလေ။ ခရေပင်လမ်းက လူပြတ်တယ်ဆိုပေမယ့် စုံတွဲအချို့ ကြိုကြားသွားလာနေကြတာပဲ။ သီရိတို့ကိုမြင်လို့ ပြန်လှည့်သွားတဲ့လူလည်းရှိတယ်။ နောက်တော့ ဘယ်သူသွားတိုင်လိုက်တာလဲမသိ..ရဲကားရောက်လာပြီး အနီးဆုံး စမ်းချောင်းရဲစခန်းကို ခေါ်သွားတာပေါ့။ ရဲစခန်းမှာက နယူးရီးယားနေ့ဆိုတော့ ရန်ဖြစ်လို့ ဖမ်းထားတဲ့ယောက်ျားလေးတွေလည်းအများကြီးပဲ။ သီရိမှာက ကိုကျော်ကြီးတို့ ဆုတ်ဖြဲထားလို့ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့။ ဖင်နဲ့အဖုတ်မှာလည်း သွေးစက်တွေနဲ့။

မျက်နှာမှာလည်း သုတိတွေပန်း လုပ်ထားကြတာ ပေပွလို့ ။ စခန်းမွူးကမြင်မကောင်းလို့ဆိုပြီး တီရှပ်တစ်ထည်နဲ့ ပုဆိုးတစ်ထည်လာပေးလို့ ဝတ်ထားရတယ်။ ရဲကစစ်တော့ ကိုကျော်ကြီးတို့က ပိုက်ဆံပေးပြီးညှိလိုက်တယ်။ သိတဲ့အတိုင်း ပြည့်တန်ဆာမွုက ချတဲ့လူက အပြစ်မကျ ခံတဲ့လူပဲအပြစ်ကျတာဆိုတော့ သူတို့ကလွတ်ရောပေါ့။ သီရိကတော့ ဖင်ရောစောက်ဖုတ်ရော သွေးတွေဆင်းနေလို့ ရဲမေတစ်ယောက်အကူနဲ့ ဆေးခန်းသွားပြရတယ်။ ခဏနေတော့ မေမေ လိုက်လာတယ်။ စခန်းမွူးနဲ့ လည်း ဘယ်လိုချုပ်လိုက်တယ်မသိဘူး။ သီရိကိုပြန်လွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကတောင် ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ဦးလို့ လှမ်းပြောသေးတယ်။ သီရိက သူ့ရဲ့ ဇာတ်ကြမ်းကြီးကို တစ်ဖွဲ့တစ်နွဲ့ပြောပြတော့ကျွန်တော်က သနားရမလို။ ဒေါသထွက်ရမလိုပေါ့။ အဲဒီနေ့ကို ဝမ်းမနည်းဘူးလား။ တကယ်ဆို အနိုင်ကျင့်ခံရတာ ။ မုဒိန်းကျင့်ခံရတာ ။ လူလယ်ခေါင်မှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ နေရတာလေ။ သီရိကတော့ အလိုမတူဘဲ အလုပ်ခံရတာ တစ်မျိုးအရသာရှိတယ်တောင် ပြောလိုက်သေးတယ်။

တကယ်ရှားတဲ့ကျွန်တော့်ချစ်သူ။ အဲဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လုံး ဆယ်တန်းအောင်ကြတယ်ပေါ့လေ။ သူ့ဘဝက ဘယ်လိုပဲဖြစ်နေနေ စာကျတော့ မညံ့ဘူးဗျ။ ကျူရှင်ဘာညာ သိပ်မယူပဲနဲ့တောင် ဂုဏ်ထူး ၄လုံးနဲ့ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ဆရာဝန်အမှတ်မီတယ်။ ကျွန်တော်ကသာ ၂လုံးပဲပါတာ။ ဒါပေမဲ့ သူက ဆရာဝန်လိုင်းလည်း မယူဘူးဗျ။ သူ့အမတွေလိုပဲ အဝေးသင်တက်မယ်ပြောတယ်။ တကယ်တော့ သူ့အမတွေတုန်းကလည်း လိုင်းကောင်းမီပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အသက်မွေးမွုအတွက် ပညာထပ်မသင်ချင်ကြတော့ဘူးတဲ့။ ပညာဆိုတာ ကျောင်းတက်မှရတာမဟုတ်ဘူးတဲ့။ သူတို့ ညီအမတွေက စာရိတ္တဘယ်လိုပဲ ပျက်ပြားပါစေ။ စာဖတ်တော့အားသန်ကြတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်က မြန်မာဝတ္တုတောင် တစ်အုပ်ဆုံးအောင် မနည်းဖတ်နေရချိန်မှာ သူတို့က …… တို့ ဘာတို့မှာ အင်္ဂလိပ်ဂန္ဒဝင်ဝတ္တုတွေငှားဖတ်နေကြပြီ။ ကျွန်တော်တို့ တက္ကသိုလ်ရောက်တဲ့အချိန်ကျတော့ သူတို့မိသားစု ကျွန်တော်တို့ရပ်ကွက်ထဲကနေ သင်္ကန်းကျွန်းဘက်ကိုပြောင်းကြတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း သူတို့အိမ်သားလိုဖြစ်နေတော့ သူတို့နဲ့ပဲလိုက်နေလိုက်တယ်။ သူတို့ညီအမတွေကတော့ အရင်လိုခေါ်တဲ့လူနောက်လိုက်တုန်းပဲ။ facebook တွေပေါ်လာတော့ အွန်လိုင်းကတစ်ဆင့်ချိတ်ပြီး ခေါ်ကြပေါ့။

အန်တီမာလာကလည်း အသက်က ၄၆နှစ်လောက်ရှိပြီဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်လည်းအားကိုးနေရတော့ ခေါင်းအလုပ်ကို သိပ်မလုပ်တော့ဘူး။ သူ့မိတ်နဲ့သူ သွားတာလာတာလောက်ပဲ။ အဲဒီအချိန်လောက်အထိ ကျွန်တော်ကလည်း သီရိနဲ့ပဲ အိပ်ဖူးသေးတယ်။ သူ့ကိုတော့ ဘာပဲဖြစ်နေဖြစ်နေ ချစ်တာကတစ်ကြောင်း ကိုယ့်ချစ်သူ ကိုယ့်မိန်းမဖြစ်လာမယ့်သူ ဖာခံနေတာကိုတွေးပြီး စိတ်လွုပ်ရှားသဘောကျနေတာကတစ်ကြောင်းပေါ့လေ။ တစ်နေ့တော့ သူတို့ညီအမသုံးယောက်လုံးကို ချောင်းသာသွားကြတယ်။ အန်တီမာလာ့အသိ ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် ဘီးဂျဲကြီးတွေခေါ်တာပေါ့။ အိမ်မှာ အန်တီမာလာနဲ့ကျွန်တော်ပဲ ကျန်တာပေါ့။ ခရီးမထွက်ခင် သူတို့ညီအမတွေကတောင် မေမေ့ကို ပြုစုလိုက်နော်ဆိုပြီး နောက်သွားကြသေးတယ်။ တကယ်တော့ အဲဒီအချိန် ကျွန်တော့်နဲ့သူတို့ကြားရင်းနှီးမွုနဲ့ ဆိုရင် တစ်အိမ်လုံးကို စားလို့ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်လီးက ၅လက်မကျော်ကျော်လောက်ပဲရှိပြီး ကြာကြာလည်း မထိန်းတတ်တော့ သီရီတစ်ယောက်နဲ့ ပဲ အတူနေဖြစ်တာပါ။ ပြောရရင်တော့အဲဒီအိမ်မှာ သီရိက မလှဆုံးလို့ ပြောလို့ရတယ်။ တခြားမိန်းခလေးတွေနဲ့စာရင် ကိတ်ပေမယ့် အမတွေအမေတွေနဲ့စာရင်တော့ သေးတယ်လို့ထင်ရတယ်။ သူတို့ မျိုးရိုးကလည်းအသက် ကြီးလေလှလေလို့များဆိုရမလားပဲ။ အန်တီမာလာက အားလုံးထဲမှာအလှဆုံးပဲ။ အရပ်အမောင်းရွယ်တူ ခါးတွေပေါင်တွေ လက်မောင်းတွေအားလုံး သားအမိတွေရွယ်တူပေမယ့် နို့တွေ တင်ပါးတွေမှာတော့ အန်တီမာလာက အကြီးဆုံး။ ဒါတောင် သီရိက ရင် ၃၅တင်၃၈ရှိတာ။ သူ့အမ နှစ်ယောက်ဖြင်တဲ့ သဇင်နဲ့ ကြည့်ပြာက နည်းနည်းချင်းစီကြီးသွားပြီး အန်တီမာလာကျတော့ ရင်နဲ့ တင်က ၄၂စီလောက်ရှိတယ်။ ခုအရွယ်အထိ စကတ်အတိုလေးတွေဝတ်တုန်း။ အတွင်းခံဆိုလည်း ဂျီစတင်း တွေဝတ်တာများတယ်။ ချောင်းသာသွားမယ့်သူတွေအိမ်ကို ကားနဲ့လာခေါ်တော့ ကျွန်တော်က အထုပ်အပိုးတွေကားပေါ်လိုက်တင်ပေးရတယ်။ သီရိတို့များဖင်ခံရမယ်ဆို ယောက်ျားရှေ့တောင် ဟန်မဆောင်နိုင်ဘူး။ အဖိုးကြီးတွေနဲ့ ဟီလာကိုတိုက်နေတာပဲ။ ကျနော်ကတော့ ငယ်သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်…ဖာသည်မမှန်းသိလျက်နဲ့ ယူထားတာဆိုတော့ ဘာမှမပြောတော့ပါဘူး။

သူ့ကိုချစ်တာလည်းပါတာပေါ့။ အထုပ်အပိုးတွေလိုက်ပို့ပြီး အိမ်ထဲပြန်လာတော့ အန်တီမာလာက သီရိခရီးထွက်သွားလို့ဘာမှ မဝမ်းမနည်းပါနဲ့သားရယ်။ အန်တီမာလာပြုစုမှာပေါ့။ အသစ်အဆန်းတွေတောင်ကြုံရဦးမယ်တဲ့။ ကျွန်တော်လည်း သူတို့အိမ်ရောက်တာ နှစ်ပေါက်နဲ့ချီနေပြီ။ ကိုယ့်ဘက်ကစရမှာ သိမ်ငယ်နေတာကိုသူကစတော့ ပျော်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်လီးက သေးတော့ ကြိုက်ပါ့မလားလို့တွေးပြီး စိတ်ပူတာပေါ့။ ညရနာရီလောက် ထမင်းစားပြီး အင်တာနက်သုံးနေတုန်း အန်တီမာလာက အပေါ်ကနေလာခဲ့တော့လို့လှမ်းခေါ်တယ်။ သူ့အခန်းထဲဝင်သွားတော့ အန်တီမာလာက သူ့ဆိုဖာခုံမှာခြေထောက်ချိတ်ပြီးထိုင်နေတယ်။ ဝတ်ထားတာကလည်း ဂျီစတင်း အတွင်းခံနဲ့ ဘရာစီယာသေးသေးလေးပဲပါတယ်။ ဘရာက ကျပ်နေတော့ နို့တွေက ရုန်းထွက်တော့မလိုပဲ။ ငါအသက် ၄၀ကျော်အရွယ်ကို ငါ့သမီး ၂၀လောက်တွေထက် ဘာလို့ ယောက်ျားတွေက ပိုစွဲသလဲဆိုတာ ပြမလို့ လို့ပြောတယ်။ ကျွန်တော်က ဟုတ်ကဲ့ပါပေါ့။ ခြေထောက်ချိတ်လျက်ကပဲ ကျွန်တော့်ကို မင်းအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်လို့ လှမ်းပြောတယ်။ ခါတိုင်း သားလို့ပဲသုံးနွုန်းခေါ်ဝေါ်တဲ့အန်တီမာလာရဲ့ မင်းဆိုတဲ့အသုံးအနွုန်းက ကျွန်တော့်အတွက်တော့နည်းနည်းဆန်းနေတယ်။ အဲဒါနဲ့ကြောင်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ..ခိုင်းတာကို ငါက ချက်ချင်းလုပ်မှကြိုက်တာကိုပြောရင်း ထလာပြီး ကျွန်တော့်ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်ထည့်လိုက်တယ်။

စိတ်ထဲမှာထိန့်လန့်သလို ကျေနပ်သလို ခံစားမွုမျိုးနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သူပြောတဲ့အတိုင်းအဝတ်တွေချွတ်လိုက်တယ်။ အခန်းထဲဝင်လာကတည်းက သူ့ကိုကြည့်ပြီး စိတ်တွေထနေတာဆိုတော့ အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တဲ့အချိန် ငပဲကတော့ ထောင်နေတာပေါ့။ သူက ကျွန်တော်ကိုကြည့်ပြီး မင်းလီးကဒါအကုန်ပဲလား..ငါ့ကိုကြည့်ပြီးလီးတောင်နေတယ်ပေါ့လေ…မင်းကို အပြစ်ပေးရမယ်လို့ပြောတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း အန်တီကအရမ်းလှလို့ပါလို့ပြောလိုက်တယ်။ သူက ကျွန်တော့်ကို လီးကနေဆွဲခေါ်လာပြီး မင်းကို အပြစ်ပေးရမယ်လို့ပြောတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အခန်းဗီရိုတံခါးကိုဖွင့်ပြီးသံကြိုးတစ်ချောင်းရှာယူလာတယ်။ သူ့ဗီရိုထဲမှာတော့ တခြား ကိရိယာတွေအများကြီးပဲ။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ်မှာ ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး ခြေတွေလက်တွေကို ခုတင်က တိုင်တွေမှာလိုက်ချည်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ကားယားကြီးပေါ့။ ကျွန်တော့် လေးငါးဆယ်ချက် ဂွင်းတိုက်လိုက်ပြီး အန်တီမာလာက စမွုတ်တယ်။ သူမွုတ်တာက သီရိမွုတ်တာနဲ့လည်း မတူဘူး။ သီရိက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ ပါးစပ်နဲ့ လိုးပေးသလိုမျိုး။ သူကတော့ အာခေါင်ထဲအထိဝင်အောင်မျိုတာမျိုး။ ကျွန်တော်လီးက ၅လက်မခွဲလောက်ရှည်လို့ပဲ၊ အန်တီမာလာပုံစံကဆယ်လက်မရှည်လည်း ရအောင်မြိုမယ့် ပုံစံ။ အားရအောင်မွုတ်ပြီး ကျွန်တော်ပြီးချင်လာတဲ့အချိန်သူက စကားစတယ်။ မင်းလီးက လူစဉ်မမီဘူးပဲ။ လူစဉ်မမီတဲ့လီးနဲ့ ငါ့သမီးကို အယားဖြေမပေးနိုင်တဲ့အတွက် မင်းကိုအပြစ်ပေးရမယ်။ အဲလိုပြောပြီး သူဗီရိုထဲကနေ ဖယောင်းတိုင်နဲ့ မီးချစ်သွားယူလာတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ပြီး ဖယောင်းစက်တွေလိုက်ချတော့ ပူလည်းပူကြောက်လည်းကြောက်နဲ့ခုနက ပြီးချင်နေတာတွေပါပျောက်သွားတယ်။ ဖယောင်းစက်တွေကတော့ လီးပေါ်ကျတာကျ ..လဥပေါ်ကျတာကျ ဗိုက်ပေါ်ကျတာကျပေါ့။

ကျွန်တော်လည်းအပူသက်သာအောင် အာရုံပြောင်းတဲ့အနေနဲ့သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျက်ရတာပေါ့။ အန်တီမာလာစောက်ဖုတ်က သီရိလိုပဲ အပေါက်ကျယ်နေပေမယ့် အုံကတော့ သီရိထက်အများကြီးကြီးတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကြားမှာကျွန်တော်မျက်နှာကပျောက်နေတယ်။ အသက်ရွူကတာတောင်ခက်လာတယ်။ ခဏနေတော့ သူက စောက်ဖုတ်ကို ကြွပေးပြီး ဖင်ကိုလျက်စမ်းလို့ သူက ခိုင်းတယ်။ ကျွန်တော်ဘဝမှာ သီရိကိုစောက်ဖုတ်လျက်ပေးဖူးပေမယ့် သန့်ပါ့မလားဆိုတဲ့စိတ်ကြောင့်ဖင်ကိုတော့ မလျက်ပေးဖူးပါ။ ဒါပေမဲ့အန်တီမာလာကိုတော့ မလွန်ဆန်ရဲသလို လျက်ပေးချစ်စိတ်လည်းဖြစ်မိတယ်။ သူက ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ပြောင်းပြန်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်တယ်။ အိမ်သာတက်တဲ့အခါထိုင်သလိုမျိုးပေါ့။ ခဏကစောက်ဖုတ်နဲ့ဖိကပ်ပစ်တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ပါးစပ်အထက်နားတစ်လက်မလောက်အကွာမှာ ဖင်ပေါက်ကိုတေ့ပေးတယ်။ သူ့ဖင်အိုးက ကျွန်တော့်မျက်နှာတိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားလို့ရတဲ့အထိ ကြီးပြီး ဖင်ပေါက်ဝသေးသေးလေးကတော့ ပွင့်အာနေတယ်။ အရင်ကလည်း အကြိမ်ပေါင်းများစွာခံထားတဲ့ဖင်ဆိုတာ သိသာစေတယ်။ သူဖင်ဖြဲပေးလိုက်တာလည်းပါမှာပေါ့လေ။ ကျွန်တော်က ပွင့်အာလာတဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို လျာထိုးပြီးကလိပေးလိုက်တော့ အန်တီမာလာက ဇိမ်ယူနေတယ် ဖင်လျက်ပေးတာ မိနစ် ၂၀လောက်ကြာတော့ အန်တီမာလာက တော်ပြီတော်ပြီဆိုပြီး မျက်နှာပေါ်ကထတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း အန်တီမာလာ့ကို ပြီးတဲ့အထိလျက်ပေးချင်ပါတယ်လို့ပြောလိုက်တယ်။ သူက “ငါက စောက်ဖုတ်လျက်ရုံ ဖင်လျက်ရုံလောက်နဲ့ပြီးတဲ့မိန်းမ မဟုတ်ဘူးကွယ့်။ မင်းလျာလောက်ကတော့ ငါစောက်ဖုတ်နဲ့ညှပ်ပြီး ဆွဲဖြတ်ရင် အတောင့်လိုက်ပြတ်သွားမယ်”လို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပြောတယ်။ ပြီးတော့သူ့ဗီရိုကိုလျောက်သွားပြီး လီးအတုကြီးတစ်ခုနဲ့ ဖန်လုံးရှည်တစ်ခုယူလာတယ်။ ဖန်လုံးရှည်က ထိပ်ဖျားမှာရွုးပြီး အလယ်မှာဖောင်းနေတဲ့ သံလျက်လိုပုံစံမျိုးပဲ။ အဲဒါကနည်းနည်းတိုပြီး လီးအတုကတော့ ၉လက်မလောက်ရှိတယ်။ ုခုနဖန်လုံးကို မွေ့ယာပေါ်မှာ အသာထောင်လိုက်ပြီး ဖင်နဲ့တက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ အဲဒီ ဖန်လုံးက လီးတုလောက်မရှည်ဘူးဆိုပေမယ့် အလယ်က ကျယ်တဲ့နေရာမှာဆို တင်းနစ်ဘောလုံးလောက်ကျယ်တယ်။

ဒါပေမဲ့ အန်တီမာလာက ဖင်ထဲထည့်လောက်တော့ အဖျားလေးပဲပေါ်ပြီး ဖင်ထဲမှာ တိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို လီးအတုကြီးလှမ်းပေးပြီး ဒါကို နင့်ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ထားပြီး ငါ့စောက်ဖုတ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလို့ပြောတယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာတော့ အန်တီမာလာကို လိုးရပြီလို့ ထင်ထားပြီးပျော်နေခဲ့တာ။ သူက ကျွန်တော်ကို ပေးမလိုးပဲ လီးအတုကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ခိုင်းပြီး လိုးခိုင်းတာကိုး။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်စိတ်ကိုသိသွားတဲ့အလား အခုလိုပြောတယ်။ “နင့်လီးလူစဉ်မမီတာနဲ့ ငါ့စောက်ဖုတ်ကို မလိုးရလို့ ဝမ်းနည်းနေတာလား။ အဲဒါဆိုလည်း လဲသာသေလိုက်”တဲ့ ။ ကျွန်တော်ကလည်း မဟုတ်ရပါဘူးခင်ဗျာလို့ ပြန်ပြောရတာပေါ့။ ကျွန်တော်ကလီးအတုကြီး ပါးစပ်က ကိုက်ပြီး မိနစ် ၂၀လောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီးတော့ သူက ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းမယ်ပြောတယ်။ ကျွန်တော်က အတုကြီးကို ပါးစပ်က ကိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်ပေးရတယ်။ သူက မျက်နှာပေါ်တက်ခွထိုင်ပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေါ့။ ပါးစပ်က ကိုက်ထားတဲ့အတုကြီးဘေးကို ယိုင်သွားရင် သူက ကျွန်တော့်ပါးကို ဖြန်းခနဲတစ်ချက်လှမ်းရိုက်တယ်။ နောက်တော့ ပါးစပ်ကလည်းကိုက် ယိုင်မသွားအောင် လက်နဲ့လည်းကိုင်ထားရတာပေါ့။ အန်တီမာလာ လိုးတဲ့ပုံစံက ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ လိုးတာ မဟုတ်ဘူး။ အရင်းထိဝင်အောင်ဆောင့်ချတာ။ ကျွန်တော့်စိတ်ထင်တော့ လီးအတု ဒီလောက်အရှည်ကြီး အဆုံးထိဝင်အောင်ထည့်တာဆိုတော့ သားအိမ်ကိုများထိမလားပဲ။ ဒါပေမဲ့သူက နာပုံလည်းမရဘူးအော်ဟစ်ညည်းညူပြီး ဆောင့်ထည့်နေတာပဲ။ အောက်ကနေရတဲ့ကောင်ကတော့ တစ်ချက်တစ်ချက်သူဆောင့်ချက်လိုက်ရင် စောက်ခွက်ရိုက်ခံရတဲ့အတိုင်းပဲ။ နောက်တော့ သွားဖုံးကလည်း သွေးတွေထွက်လာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပုံစံပြောင်းလိုးပြီးနာရီဝက်လောက်နေတော့ သူပြီးသွားတယ်။ သူပြီးတာက ကြောက်ဖို့တောင်ကောင်းတယ်။ မျက်နှာကို ပေါင်နဲ့ ဆွဲဆွဲပြီးညှပ် အရည်တွေနဲ့မျက်နှာကို ပွတ်ပစ်တာကတင် ငါးမိနစ်လောက်ကြာတယ်။ သူပြီးသွားတော့ ခဏအမောဖြေနေရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ဆေးလိပ်သွားယူခိုင်းတယ်။ ဆေးလိပ်သောက်နေရင်းနဲ့..မင်းပြီးသွားပြီလားလို့မေးတော့ ကျွန်တော်ကမပြီးသေးပါဘူးလို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ သူက အဲဒါဆိုလည်းပြီးအောင်လုပ်သွားလေ…ဟတ်ကော့ကြီးဖြစ်နေမှာပေါ့လို့ပြန်ပြောတယ်။ အဲဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်းသူ့ကို တက်လိုးရတာပေါ့။ သူကတော့ ကျွန်တော်လိုးတာကို ကြည့်ရင်း ဆေးလိပ်တွေသောက်နေတယ်။ သူဆေးလိပ် ၂လိပ်လောက်ကုန်တော့ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားရော။ သူက ငါပြန်ပြီး စိတ်ပါမယ် ရှိသေးမင်းက ပြီးသွားပြန်ပြီ..ဒီလိုဆိုရင်တော့ မဖြစ်ဘူးလို့ပြောတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိတာနဲ့ ငြိမ်နေတုန်း သူက ငါဗီရိုထဲမှာ ဆေးရှိတယ်သွားယူလိုက်…အမြဲတော့ သောက်လို့မကောင်းဘူး။

ဒါပေမဲ့ အခုတော့ မင်းကို တိုက်မှ ဖြစ်မယ်လို့ အန်တီမာလာက ပြောတယ်။ ဆေးပြားတွေယူလာတော့ သူက ဒီဆေးသောက်ဆိုပြီး တစ်လုံးထုတ်ပေးတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း အန်တီမာလာကို မဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်မှာစိုးလို့ ၃လုံးသောက်ပါရစေလို့ ပြောလိုက်တယ်။ သူက “သဘောပဲလေ..မင်းသေလည်း မင်းထိုက်နဲ့ မင်းကံပဲ။ ငါကတော့ တောင်လေ ကြိုက်လေပဲ”တဲ့။ ခဏနေတော့ သူက မင်းသောက်ထားတဲ့ဆေးက တက်ဦးမှာ မဟုတ်ဘူး။ စားစရာကြက်ဥပေါင်မုန့်သွားကြော်လာခဲ့ ..မသွားခင် အောကားတွေ စီဒီအယ်လဘမ်ထဲမှာရှိတယ်။ ဖွင့်ခဲ့စမ်းပါလို့ ပြောတယ်။ သူအခန်းမှာက ……… လည်း ရှိပြီး ခုတင်ပေါ်ကနေကြည့်နေရာချထားတဲ့ပုံပဲ။ ပေါင်မုန့်ကြက်ဥတွေကြော်ပြီး ကျွန်တော်ပြန်လာတော့ ဒန်နီရယ် ပါတဲ့ အခွေကို အန်တီမာလာကြည့်နေတာတွေ့ရတယ်။ အဲဒီတော့မှ စဉ်းစားမိတာက ဒန်နီရယ်နဲ့အတော်တူတာပဲ။ နို့တွေက ဒန်နီရယ် ရွယ်တူလောက်ရှိပြီး ဖင်တွေဆိုရင် အန်တီမာလာကတောင်ပိုကြီးဦးမယ်။ အန်တီမာလာက အခွေကြည့်ရင်း သူ့နို့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ချေနေတာတွေ့ရတော့ သူလည်း ဖီးလ်တွေပြန်တက်လာပြီလို့ထင်တယ်။ ဒါမှ မဟုတ်လည်း ၂၄နာရီပတ်လုံးအဲဒီလိုပဲစိတ်တွေထနေသလားတော့မပြောတတ်ဘူး။ သူ့ကိုမြင်မှ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ့်လီးကို ပြန်အာရုံရောက်တယ်။ ဆေးသောက်ထားတာလည်း ၄၅မိနစ်လောက်ရှိပြီမလား။ ကြည့်လိုက်တော့ တောင်ဆေးတန်ခိုးနဲ့ လီးထိပ်မှာ နီညိုရောက်သမ်းပြီး သွေးတွေစီးဆင်းစပြုနေတယ်။ အန်တီမာလာ ၁ယောက် မျော့မျော့ပဲကျန်တော့တာကြောင့် ဆိတ်မျက်ကွင်းနဲ့ဂေါ်လီတွေ ကျွန်တော် မသုံးတော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ အသစ်အဆန်းဖြစ်အောင်ဖင်ပြောင်းချမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဖင်နဲ့ရင် ၄၂စီရှိတဲ့အန်တီမာလာ အိပ်ယာပေါ်မှာလဲလျောင်းနေတဲ့ပုံစံက တင့်တယ်လွန်းတယ်။ ရက်ရက်စက်စက် အလုပ်ခံထားရလို့ ဆွဲပင်တွေ ကြေမွပြီး နွမ်းနယ်နေတဲ့ပုံပေါက်နေတာကိုက တစ်မျိုးဆွဲဆောင်နေသလိုပဲ။

မေသန်းနုတို့လိုပုံစံမျိုးဗိုက်သားနည်းနည်းပြည့်ပေမယ့် တင်ပါးအလှက ထိန်းပေးနေတယ်။ ခုတင်ပေါ်ကို ကျတော်တက်လိုက်ပြီး ဖင်ကော့ပေးဖို့ပြောလိုက်တယ်။ ူသူက ကျွန်တော့်ကို ဖင်ချရင်တော့ ဂေါ်လီနဲ့ မချပါနဲ့ လို့ တိုးတိုးလေးပြောတယ်။ ကျွန်တော်က ခင်ဗျားစောက်လုပ်မဟုတ်ပါဘူးလို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဖင်ဝကိုဖြဲကြည့်ပြီး လက်ခလယ်ထိုးထည့်လိုက်တော့ ခပ်တိုးတိုးညည်းတယ်။ အန်တီမာလာရဲ့ဖင်က လီးပေါင်းများစွာအတွေ့အကြုံရှိဖူးမှန်းသိသာစွာပဲ ပွင့်အာနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖင်ခံဖူးတဲ့မိန်းမတွေမှာတစ်ခုကောင်းတာက အချမခံခင် ဖင်ကိုဘယ်လို သန့်စင်အောင်လုပ်ထားရမယ်ဆိုတာ နားလည်နေတာပါပဲ။ ခုနက ကျွန်တော်လျက်ပေးတုန်းက သူ့ဖင်က ခပ်သင်းသင်းမွေးနေတာသတိထားမိတော့ သူကြိုတင်ပြီးသန့်ရှင်းထားတာကို ရိပ်မိပြီးသားပါ။ လီးကို ဂျယ်နဲ့ နည်းနည်းသုတ်ပြီး သုံးလေးချက်လောက်ဆောင့်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ အန်တီမာလာစိတ်ပြန်ပါလာပြီး လေးဘက်ကုန်းပေးတယ်။ အဲဒီလို ညှောင့်ရင်းနဲ့ နာရီဝက်လောက်အထိ သူလည်းမပြီး ကိုယ်လည်းမပြီးသေးဘူး။ သူကတော့ ပထမအချီတွေပြီးထားတော့ အခုတစ်ခါက နည်းနည်းကြာနေတာဖြစ်နိုင်တယ်။ အန်တီမာလာတစ်ယောက်ရှေ့မှာဘယ်လောက်ပင်ပန်းထားပါစေ..စိတ်တွေပြန်လည်လာပြီး ကျွန်တော့်ဆောင့်တဲ့အချိန်တိုင်း ဖင်ကိုကော့ပြီးအရှိန်နဲ့ခံတယ်။ သူက အဲဒီလို ပစ်ခံလေ ကျွန်တော်ကလည်း မခံချင်စိတ်နဲ့ ဆောင့်လေပါပဲ။ သူ့ဖင်ထဲမှာ ကမ္ဘာဦးကလူတွေမီးခတ်သလို သစ်ရွက်ခြောက်တွေညှပ်ထားရင် မီးများပွင့်ထွက်မလားလို့တောင် စိတ်ထဲမှာပေါ်လာတယ်။ အားများလွန်းလို့ စအိုကျွံဝင်သွားမလားတောင်ထင်ရတယ်။ ပိုပြီး စိတ်ထန်စေတာက အန်တီမာလာရဲ့ ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းအော်ဟစ်နေတဲ့စကားတွေပါပဲ။ “လိုးလိုက်စမ်းပါကွာ…စအိုကွဲသွားစမ်းပါစေ။ ဆောင့်..ဆောင့်…ဆောင့် ..အား..ကောင်းလိုက်တာ… အောင်မလေး…မာလိုက်တဲ့လီးကြီး သံချောင်းလိုပါပဲသားရယ်”အဲဒီလိုတွေအော်ဟစ်နေတော့ ဘေးအိမ်က လူတွေကြားကုန်မှာလည်းအသေအချာပဲ။ နောက်ဆုံးမှာတော့ အန်တီမာလာပြီးသွားတယ်။

ဒူးတွေညွတ်ခွေကျသွားပြီး မှိန်းနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်နှစ်ပြီးလုပ်လိုက်တာ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ပြီးသွားရော။ နောက်ထပ်လုပ်ရင် သူအားပြတ်ပြီး ဆေးရုံတင်ရမှာစိုးတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ဒီလောက်နဲ့ပဲ တော်လိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ဖက်ပြီးအိပ်နေလိုက်ကြတာ နောက်နေ့ မနက်ကျတော့၁၂နာရီတောင် မနည်းထယူရတယ်။ ကျွန်တော်က အရင်နိုးပြီး အန်တီမာလာကို နွိုးရတာ။ သူက ဒူးတွေခွေနေလို့ လမ်းမလျောက်နိုင်ဘူး။ ရေချိုးခန်းထဲကို တွဲခေါ်သွားပြီး ရွူးပေါက်ရင်းနဲ့အတူ ကျွန်တော့်သုတ်ရေတွေ သွေးစတွေပေကျံနေတာကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတယ်။ မိန်းမတွေများ လူက မလွုပ်နိုင်ပေမယ့် အခုလို မီးကုန်ရမ်းကုန်ကြုံးတာကို သဘောကျတာပါပဲ။ ကျွဲရိုင်းနှစ်ဘူးနဲ့ ကြက်ဥလေးလုံးကျွန်တော်ခေါက်တိုက်လိုက်တော့ ပြုံးပြီး” သားကိုတော့ စွဲသွားပြီကွာ..အန်တီမာလာနဲ့လုပ်လို့ မထနိုင်တဲ့ ယောကျာ်းပဲ တွေ့ဖူးတယ်။ အန်တီမာလာကို မထနိုင်အောင် လုပ်သွားတဲ့ယောက်ျားမတွေ့ဖူးဘူး”လို့ပြောတယ်။ တကယ်က ကိုယ်က စွမ်းတာမဟုတ်ပါဘူး။ ကြာဆေးတွေ ၃လုံးတောင်သောက်လိုက်လို့ အစွမ်းတွေပြနေတာ။ ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီမာလာ ဇာတ်လမ်းကောင်းနေတုန်းချောင်းသာထွက်သွားတဲ့ သီရိ သဇင်နဲ့ ကြည်ပြာတို့ကလည်း ကြမ်းနေကြတာပါပဲ။

သူတို့ကို ခေါ်သွားတာက ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်တွေပေမယ့် အဖိုးကြီးတွေတော့မဟုတ်ပါဘူး။ လေးဆယ်ကျော်တန်းတွေပေါ့။ alphard ကားနဲ့ထွက်သွားကြတာ..အမြန်မောင်းတာဆိုတော့ ပုသိမ်ကို ၈နာရီကျော်လောက်ရောက်တယ်။ ဟိုမှာ ထမင်းစားအရက်သောက်ပေါ့ခဏနားကြတာပေါ့။ ကားကိုတစ်ယောက်တစ်လှည့်စီမောင်းပြီး ကျန်တဲ့သူက နောက်ခန်းထဲမှာခေါ်လာတဲ့ကောင်မလေးတွေနဲ့ ချစ်ကြည်နူးပြီး လိုက်လာကြတာပေါ့လေ။ ပုသိမ်ကိုကျော်ပြီး ချောင်းသာလမ်းရောက်တော့ အရက်တန်ခိုးတွေပြပြီးစိတ်တွေက ထန်လာကြပြီ။ ကားမောင်းဖို့အလှည့်ကျတာက စိုးမိုးတဲ့..သူက သီရိကိုရွေးထားတယ်။ တေဇာကျော်ဆိုတဲ့တစ်ယောက်က သဇင်..မင်းသူဆိုတဲ့သူကတော့ အကြီးမကြည်ပြာ..။ လာတုန်းကတော့ ကိုယ့်စော်ကိုယ်လိုးကြမယ်လို့ သဘောထားပြီးလာကြတာပါ။ စိုးမိုးက ကားမောင်းနေရင်းက ငွေဆောင်လမ်းခွဲလောက်ကျတော့ စိတ်က မရိုးမရွဖြစ်လာပြီ။ နောက်ခန်းထဲက တေဇာတို့ မင်းသူတို့က စော်တွေက ရှိသမျှအကုန်ဆွဲချွတ်ပြီး ကြမ်းကုန်ပြီ။ ကားက လူးလွန်းတော့ လိုးလို့တော့မရတာပဲရှိတယ်။ အခုအတိုင်းရှေ့ဆက်သွားရင် ဘက်မှန်ပြန်ကြည့်ပြီးဖီးလ်တက်နေရာကနေ ချောက်ထဲထိုးကျဖို့ပဲရှိတော့တယ်။ အဲဒါနဲ့စိုးမိုးက ဒက်စ်တော့အုပ်ပြီးကားကို ရပ်လိုက်တယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေက ဘာဖြစ်တာလဲဆိုပြီး လှမ်းကြည့်တော့ စိုးမိုးက”မင်းတို့လုပ်နေတာနဲ့ ကားမှောက်တော့မယ်။ ကိစ္စဖြတ်ရင်လည်းဖြတ်ကြ။ မဟုတ်ရင်လည်းကောင်းကောင်းနေကြ”တဲ့။ အဲလိုဒေါပွပြီးပြောတော့ ကောင်မလေးတွေကရီကြတယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေကလည်း သိပ်မတိုက်တွန်းရပါဘူး။ အဲဒါဆိုလည်း လမ်းလမ်းချရပ်လိုက်လေပြောပြီး အကျီတွေချွတ်နေကြတယ်။ ဘယ်လောက်တောင်ထန်နေကြလဲဆို စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း နောက်ခန်းထဲက နှစ်တွဲဟာ ဖင်ပြောင်တွေဖြစ်သွားကြတယ်။ တေဇာက သဇင်ကို နို့စို့နေတုန်းရှိသေးတယ်..ကြည်ပြာကပက်လက်အိပ်နေတဲ့ မင်းသူမျက်နှာပေါ်တက်ခွထိုင်လိုက်တယ်။ ကြည်ပြာက ညီအမသုံးယောက်ထဲမှာ အကြီးဆုံးအကိတ်ဆုံးလည်းဖြစ်နေတော့ ..ညီမတွေရှေ့မှာ ကြွယ်ပြချင်တာကိုး။

သူတို့က နောက်ဆုံးတန်းမှာဆိုတော့ နေရာလည်းပိုကျယ်တယ်။ ခြောက်ကိုး ပုံစံမှာ မင်းသူက အောက်ကနေတယ်။ ပက်လက်လှန်ထားပြီး လျာအပြားလိုက်ထုတ်ပေးတားတာကို ကြည်ပြာက တက်ပြီးပွတ်နေတာ။ စောက်ဖုတ်နဲ့လျာကိုလိုးတဲ့ပုံစံမျိုးပေ့ါ။ အလတ်မကိုတော့ တေဇာက နို့စို့ပေးရင် စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်နဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေတယ်။ သူတို့တွေကြမ်းနေကြတာကိုကြည့်ပြီး ကားခေါင်းခန်းထဲက စိုးမိုးနဲ့ သီရိက မခံစားနိုင် တော့ဘူး။ အချိန်ကည ဆယ်နာရီဝန်းကျင်ဆိုတော့ ကားလမ်းမှာက လူရှင်းပါတယ်။ ရန်ကုန်ကနေချောင်းသာလာတဲ့ကားတွေကလည်း မနက်မိုးလင်းခါနီးမှ ရောက်မှာလေ။ အနီးအနားရွာက ဆိုင်ကယ်တွေဘာတွေကလည်း ၁နာရီတောင် ၁စီး၁လေ လာတာမဟုတ်ဘူး။ ကားခေါင်းခန်းမှာလုပ်လို့ အဆင်မပြေတာနဲ့ စိုးမိုးက အပြင်ကိုထွက်ပြီး သီရိရှိရာဘက်ကို လျှောက်လာလိုက်တယ်။ သီရိက မီနီစကတ် တိုတိုလေးဝတ်ထားတာ။ အတွင်းခံကို ချွတ်ပြီး သူ့အမတွေရှိရာနောက်ခန်းကိုလွင့်ပစ်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ G စတင်း အနီလေးက နို့စို့နေတဲ့တေဇာဆီကိုရောက်သွားတော့ တေဇာက ကောက်နမ်းလိုက်တယ်။ အဲဒါကို နို့စို့ခံနေတဲ့ သဇင်က မျက်စောင်းလှမ်းထိုးတယ်။ သီရိရော စိုးမိုး၂ယောက်လုံး နောက်ခန်းကအတွဲတွေကြည့်ပြီး ဖီးလ်တွေတက်နေကြတာမို့ အီစီကလီတွေလုပ်မနေကြတော့ပါဘူး။ သီရိလည်း ကားဘေးနားကိုထွက်လိုက်ပြီး စိုးမိုးဂျင်းဘောင်းဘီကိုချွတ်ပြီး ကောက်မွုတ်တော့တာပဲ။ ငါးမိနစ်လောက် မွုတ်လိုက် လျှာနဲ့ကစားလိုက်လုပ်ပြီးတော့ စိုးမိုးလည်း စိတ်တွေပိုထန်လာတာနဲ့ကားတံခါးကိုဖွင့်ပြီး သီရိကို ကားထဲကို လေးဘက်မှောက်ဝင်ခိုင်းလိုက်တယ်။

သူက အပြင်ကနေမတ်တပ်ရပ်ပြီးချရတာပေါ့။ လမ်းမီးတိုင်တွေမရှိတဲ့နေရာဆိုပေမယ့် လသာနေတာကြောင့် အလင်းရောင်တော့ရှိပါတယ်။ သူတို့ချနေတုန်း စောက်ဖုတ်လျက်ခံနေတဲ့ကြည်ပြာက တစ်ချီပြီးသွားတယ်။ မင်းသူကလည်း မွုတ်တဲ့နေရာမှာ ဆရာလေ။ တခြားအချိန်တွေဆို အင်မတန်အသန့်ကြိုက်ပြီး အင်မတန်ရွံတတ်ပေမယ့် စိတ်ထနေချိန်ဆို ဘာမှ ရွံတဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး။ စောက်ဖုတ်တင်မဟုတ်ဘူး…ဖင်တွေပါလျောက်လျက်တာ ခွေးလျက်တာထက်ပြောင်သေးတယ်။ ခံရတဲ့ကြည်ပြာကတော့ ကောင်းတာရော..ကြည်နူးတာရောပေါင်းပြီး ထွန့်ထွန့်လူးနေတာပဲ။ မင်းသူဆံပင်ကိုဆွဲပြီး ပွတ်ပစ်တာ မင်းသူမျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်း စောက်ရည်တွေပေပြီး ပွစာကျဲကုန်တာပဲ။ ပြီးတော့ မင်းသူကိုဖက်ပြီး ခဏလောက်မှိန်းနေသေးတယ်။ တကယ်တော့ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အမွုတ်ခံရတာအကြိုက်ဆုံးက သူတို့သားအမိတွေလို ဖာသည်မတွေပါ။ ပိုက်ဆံပေးခေါ်လိုးတဲ့ယောက်ျားလေးတွေ များပေမယ့် ဖာသည်မကို မွုတ်ပေးတဲ့သူက ခပ်ရှားရှားပါ။ ကိုယ်ကပဲမွုတ်ပေးနေရပြီး အမွုတ်မခံရတာကြာပြီဆိုတော့ မိန်းမသားတွေပီပီ ကြည်ပြာတို့လည်းတောင့်တတာပါပဲ။ ယောက်ျားလေးတွေဘက်ကကြည့်တော့လည်း လိုးတာကကွန်ဒုံးစွပ်လို့ရပေမယ့် မွုတ်တာကျတော့ အကာကွယ်သုံးလို့မရဘူးလေ။ မွုတ်လိုက်လို့စောက်ဖုတ်မှာဖြစ်တဲ့ရောဂါမျိုး ပါးစပ်မှာလာဖြစ်ရင်ရှက်စရာကြီးမဟုတ်လား။ ကြည်ပြာက တစ်ချီပြီးသွားပေမယ့် မင်းသူက မပြီးသေးဘူး။ ကားထဲမှာက ကျဉ်းကျပ်တယ်ဆိုပြီး သူတို့စုံတွဲလည်း အပြင်ထွက်လိုက်တယ်။ ခုနအမွုတ်ခံနေကတည်းက ကြည်ပြာက စကတ်ချွတ်ထားတာဆိုတော့ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ပဲ အောက်ဆင်းလိုက်လာတယ်။ အပေါ်ပိုင်းကတော့ တီရှပ်အကျီပါသေးတာပေါ့။ ကားလမ်းမဘေးမှာ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ လုပ်ရမယ်ဆိုတာကကြည်ပြာအတွက်ရင်ခုန်စရာပါ။ တကယ်က အခုလို လူမြင်သူမြင်နေရာမှာ လုပ်ကြည့်ချင်တာကြာပါပြီ။ ရန်ကုန်မှာတုန်းက သီရိကို ကျော်ကြီးတို့အုပ်စုတွေခရေပင်လမ်းပေါ် ………အလုပ်ခံရတာပြန်ပြောကတည်းက ကြည်ပြာကလည်း အလုပ်ခံချင်နေတာပါ။ အခုကတော့ အုပ်စုဖွဲ့ မုဒိန်းကျင့်ကြတာမဟုတ်ပေမယ့် တစ်မျိုးသာယာစရာပါ။ သီရိနဲ့ စိုးမိုးက ရှေ့ခန်းမှာလုပ်နေတော့ ကြည်ပြာတို့စုံတွဲက တစ်ဖက်လည်းကို ကူးလာလိုက်တယ်။

ဖုန်မပေအောင် ကားပေါ်မှာတွေ့တဲ့အခင်းတစ်ခုယူလာပြီး လမ်းပေါ်မှာဖြန့်ခင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လေးဘက်ကုန်းပေးထားပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မင်းသူလည်း အတော်လေးစိတ်ထန်နေပုံပါပဲ။ အန်တီမာလာကိုမမီပေမယ့် ကြည်ပြာက သူတို့ညီအမတွေထဲအကိတ်ဆုံးလေ။ အခုလေးဘက်ထောက်နေတော့ ကားထွက်နေတဲ့ တင်းပါးတွေကြားထဲက စောက်ဖုတ်က ပြူးထွက်နေတယ်။ မင်းသူလည်း နောက်ကနေဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ဆောင့်တော့တာပဲ။ မင်းသူတို့စိုးမိုးတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး တူတာတစ်ခုကတော့ ဘယ်တော့မှကွန်ဒုံးမသုံးတာပဲ။ အသက်လေးဆယ်ကျော်တန်းတွေဖြစ်ပေမယ့် လူ့ဘဝမှာ သူတို့ မလုပ်ဖူးတာ မကျန်သလောက်အောင် စုံပြီးသွားပါပြီ။ ငွေကြေးအရလည်း အောင်မြင်ပြီးသားတွေဖြစ်တာကြောင့် ဖြစ်ချင်တဲ့ရောဂါဖြစ် ဂရုမစိုက်ဘူးဆိုတာမျိုးတွေပါ။ ဆယ်ငါးမိနစ်လောက် စောက်ဖုတ်ကိုလုပ်ပြီးတော့ ဖင်ကိုပြောင်းလုပ်တယ်။ ကြည်ပြာကလည်း သူမြတ်နိုးလို့တောင် လျှာနဲ့လျက်ပေးထားတဲ့ဖင်…သူလုပ်ပါစေပေါ့။ အဲဒီအချိန်ကားအလယ်ခန်းထဲက တေဇာနဲ့ သဇင်တို့လည်း ဇာတ်လမ်းကောင်းနေပြီ။ အစပိုင်းမှာ တေဇာက နို့စို့ပေးနေတာကနေ စိတ်သန်လာတော့ နို့ကိုလိုးချင်လာတယ်။ သဇင်ကလည်း ကိုကို့သဘောပေါ့။ တစ်ကိုယ်လုံးအဝတ်တွေချွတ်လိုက်ပြီး နို့နှစ်လုံးကို ပူးပြီးကိုင်ပေးထားလိုက်တယ်။ အဲဒီနို့ကြားထဲကို တေဇာကလိုးတာပေါ့။ စောက်ဖုတ်နဲ့ ခံရတာမျိုး ထိထိမိမိမဟုတ်ပေမယ့် နို့နဲ့ခံရတာလည်း သဇင့်အတွက် တစ်မျိုးအရသာရှိတာပါပဲ။ နို့နဲ့ ညှပ်ထားတာဆိုတော့ တခြားနေရာတွေကို လုပ်ရတာနဲ့မတူပဲ တအားစီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိတယ်။ ဆယ်မိနစ်လောက်နေတော့ နို့တွေကြားထဲကိုလိုးနေတာရပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲကိုပြောင်းထည့်လိုက်တယ်။ တေဇာပြီးခါနီးနေမှန်းသိတော့ ………မလုပ်တော့ပဲ ပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ်အနေလောက် ဟထားပြီး လီးနဲ့တပ်ပေးထားလိုက်တယ်။ တေဇာက ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့လိုးပေါ့။ ငါးမိနစ်လောက်လုပ်ပြီးတော့ တေဇာလည်း မအောင့်နိုင်တော့ဘူး။

လီးကို ပါးစပ်ထဲက ပြန်ထုတ်ပြီး သဇင့်မျက်နှာပေါ်ပန်းချလိုက်တယ်။ သဇင်ကလည်း ထန်နေတဲ့အချိန်ဆိုတော့ ခုလို အပန်းခံရတာကျေနပ်ပါတယ်။ မျက်နှာပေါ်မှာပေနေတာတွေကို လက်နဲ့သုတ်ပြီးတော့ အကုန်မြိုချပစ်လိုက်တာပေ့ါ။ တေဇာပြီးသွားပေမယ့် သူက မပြီးသေးတော့ အာသာမပြေသေးပါဘူး။ တေဇာကလည်း သူပဲပြီးသွားပြီး သဇင်မပြီးသေးတော့အားနာနေတာပါ။ နို့ကိုလိုးလည်းခံ။ မျက်နှာပေါ်ပန်းထုတ်လည်း ဘာမှမပြောပဲ အနွံတာခံတော့ သဇင့်ကိုလည်း စိတ်ချမ်းသာစေချင်တယ်လေ။ ခက်တာက အခုပဲလောလောလတ်လတ် ပြီးထားတော့ လီးကပြန်မတောင်နိုင်သေးဘူးဖြစ်နေတယ်။ သဇင်ကလည်းတော်တော်ကိုထန်နေတာမှ ကားပေါ်မှာ ဖင်ပြောင်ပြီးနဲ့ထိုင်နေပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကိုသူလက်သုံးချောင်းပူးပြီးထိုးနေရတယ်။ ကိုကိုတော့ ပြန်မတောင်နိုင်တော့ဘူး..သဇင့်ကိုမွုတ်ပေးရမလားလို့မေးလိုက်တယ်။ သဇင်က အဲဒီအချိန်မှာ အမွုတ်ခံချင်တာမဟုတ်တော့ဘူး။ အားနဲ့မာန့် ဆောင့်တာကိုခံချင်နေတာ။ အဲဒါနဲ့ ကားထဲက ထွက်ပြီး လမ်းတစ်ဖက်ခြမ်းမှာ အခင်းခင်းပြီး အလိုးခံနေတဲ့ သူ့အမ ကြည်ပြာတို့စုံတွဲရှိရာကိုလျောက်လာခဲ့တယ်။ လရောင်အောက်မှာ အဝတ်ဗလာနဲ့လမ်းလျောက်နေတဲ့ သဇင့်ကိုကြည့်ရတာ ဘာနဲ့မှမတူအောင်လှလွန်းတယ်။ တကယ်တော့ မိန်းမတွေအလှဆုံးအချိန်က အလိုးခံချင်စိတ် ပြင်းထန်နေတဲ့အချိန်ပဲဆိုတာ တစ်လှမ်းချင်းလျောက်သွားတဲ့ သဇင့်ကိုကြည့်ရင်း တေဇာသဘောပေါက်လိုက်တယ်။ ရမ္မက်ထန်တဲ့စိတ်ရယ်၊ လမ်းပေါ်မှာ အဝတ်ဗလာနဲ့သွားနေရလို့ ရှက်သလိုဖြစ်တဲ့စိတ်ရယ်၊ ဆန္ဒမပြည့်သေးလို့ လိုးပေးဖို့ သွားပြောရမယ့် သိမ်ငယ်စိတ်ရယ် ရောပြွန်းနေတဲ့မျက်နှာပေးက ရက်ရက်စက်စက်လှနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခုပဲပြီးသွားတာကိုတော့ တေဇာတစ်ယောက်ချက်ချင်းပြန်တောင်အောင်မလုပ်နိုင်ဘူး။ ကြည်ပြာဆီကိုရောက်တော့ သဇင်က “မမငါ့လည်းတစ်လှည့်ပေးခံဦး..နင်ကားနောက်ခန်းမှာတည်းက တစ်ခါပြီးပြီးသားမဟုတ်လား”လို့ပြောလိုက်တယ်။

ကြည်ပြာကလည်း “ကားထဲမှာတုန်းက အမွုတ်ခံပြီး ပြီးထားတာ။ ခုတစ်ခါက အလိုးခံပြီး ပြီးမလို့။ တစ်ယောက်လီးတစ်ချောင်းစီခွဲယူထားတာလာတောင်းမနေနဲ့”လို့တစ်တစ်ခွခွပြန်ပြောတယ်။ မင်းသူကတော့ သူတို့ညီအမချင်း အဆင်ပြေအောင်ညှိကြဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ ဘာမှ ဝင်မပြောဘူး။အဲဒါနဲ့ ကားခေါင်းခန်းထဲက စိုးမိုးတို့ဆီပြန်လျောက်လာပြီး သီရိကို “နင်ဖယ်ပေးဦး ငါလည်း အလိုးခံပြီးမယ်”လို့ပြောလိုက်တယ်။ သီရိကတော့အငယ်ဆိုတော့ နိုင်တာလည်းပါတယ်။ သီရိကိုယ်တိုင်ကလည်း အမကိုသနားတာလည်းပါတယ်။ အဲဒါဆို မမသီရိကိုလျက်ပေးမလားလို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ သဇင်ကအလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတော့ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲ ” အေးလျက်ပေးမယ်ဟာ”လို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ ကားခေါင်းခန်းထဲကသီရိက မှောက်လျက်အလိုးခံနေရာကနေ ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ သဇင်က လေးဘက်ကုန်းပြီး သီရိစောက်ဖုတ်ကိုလျက်တယ်။ သဇင့်ကို စိုးမိုးကလိုးပေါ့။ သီရိအဖို့လည်း အသစ်အဆန်းဖြစ်တယ်လေ။ အိမ်မှာက အငယ်ဆုံးဆိုတော့ အမတွေအမေတွေစိတ်ထန်ရင် သူကပဲလျက်ပေးရတာ။ သီရိစောက်ဖုတ်ကို ဘယ်သူကမှ ဘယ်တုန်းကမှ မလျက်ပေးခဲ့ကြဖူးဘူး။ သဇင်တစ်ယောက်အခုလိုစိတ်ထန်နေတုန်း မွုတ်ခိုင်းဖို့ အခွင့်အလမ်းပေါ်တာပေါ့။ အိမ်မှာ ယောက်ျားရှိတော့ ယောက်ျားက မွုတ်ပေးနေကျပေမယ့် မိန်းခလေးချင်းညီအမချင်းခုလို မွုတ်ပေးတာက သီရိအတွက် အသစ်အဆန်းဖြစ်တယ်လေ။ သဇင်ကတော့ တအားစိတ်ထန်နေတဲ့အချိန်နောက်ကနေ လိုးတာခံရင်း ရှေ့ကိုလည်း မွုတ်ပေးရင်း အရသာနှစ်မျိုးခံစားနေတာပေါ့။ ဖြစ်ချင်တော့ သူတို့တွေအားလုံးပြီးခါနီးလို့အစွမ်းကုန်ဆောင့်နေချိန်မှာ မီနီဘတ်စ်တစ်စီးက မောင်းလာတယ်။ ကားကိုက အတော်လှမ်းလှမ်းထဲက မီးရောင်မြင်နေရပေမယ့် အစွမ်းကုန်ဖီးတက်နေချိန် ဆိုတော့ ဘယ်သူမှ ရပ်မပစ်ချင်ကြဘူး။ သူတို့အဖွဲ့ကလည်း တော်ရုံခိုးစားကြတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ သဇင်၊သီရီနဲ့ စိုးမိုးသုံးယောက်ပူးကြီးကတစ်တွဲ၊ မင်းသူနဲ့ ကြည်ပြာက တစ်ဖက်ဖမ်းမှာ မီးကုန်ရမ်းကုန်ကြမ်းနေကြတာ။ တေဇာကတော့ လူများအတွဲတွေကြည့်ပြီး လီးပြန်တောင်ဖို့အားယူနေတုန်းကားပေါ်မှာ ဂွေးတန်းလန်းနဲ့။ မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်ဆက်လုပ်နေကြတုန်း သူတို့ဘေးနားကို မီန်ီဘတ်စ်ကရောက်လာတယ်။

ကားသမားကလည်းအထူးအဆန်းဆိုပြီး အရှိန်လျော့ပေးတယ်။ ကားပေါ်ကလူတွေကလည်း ပထမတော့အံ့သြနေပြီး နောက်တော့ ဟေးးးးးခနဲဝိုင်းအားပေးကြတယ်။ လူမြင်ကွယ်ရာမှာ လုပ်ရမယ့်အလုပ်ကိုလူရှေ့မှာလုပ်မိနေတာက လွဲရင် သူတို့အခုလို လုပ်နေကြတာက ဘာများမှားနေလို့လဲ။ ဒေါ်ဂီပုံစံ နဲ့ကြမ်းနေတဲ့ကြည်ပြာကတော့ ကားပေါ်ကလူတွေကို စောက်ဂရုစိုက်ဟန်တောင်မပြပဲ “လိုးပါ ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးပါ”လို့တောင်အော်နေလိုက်သေးတယ်။ ကားဖြတ်သွားပြီး ခဏနေတော့ ကြည်ပြာပြီးတယ်။ ပြီးခါနီးမှာဆောင့်ချက်တွေက မင်းသူတောင် လီးကျိုးမှာ စိုးရိမ်ယူရတဲ့အထိပဲ။ ခဏနေတော့ ကားဘေးမှာ လုပ်နေကြတဲ့ စိုးမိုးတို့ သီရီတို့ သဇင်တို့တွေလည်းပြီးကုန်တယ်။ ကားပေါ်ပြန်တက်အဝတ်အစားတွေပြီးခဏအနားယူ..အအေးတွေဘာတွေသောက်ပြီးတော့ ဆက်ထွက်လာလိုက်တာ သန်းခေါင်ကျော်မှ ချောင်းသာရောက်တော့တယ်။ စိုးမိုး၊ တေဇာနဲ့ မင်းသူတို့ သုံးယောက်က ချောင်းသာရောက်ရင် ဆက်ပြီး အမုန်းဆွဲကြဖို့ ရည်ရွယ်ထားတာပါပဲ။ စိုးမိုးနဲ့ သီရိက တစ်ခန်း၊ ကြည်ပြာနဲ့ မင်းသူက တစ်ခန်း၊ သဇင်နဲ့ တေဇာကတစ်ခန်း သတ်သတ်စီတည်းကြတာပါ။ ဒါပေမဲ့ ဟိုတယ် check in ဝင်ပြီး အခန်းထဲနားမယ်လုပ်တော့ ခရီးပန်းတာရော၊ လမ်းမှာ ဆွဲခဲ့တာရော၊ အရက်သောက်ထားတာရော ပေါင်းပြီး ယောက်ျားလေးတွေက အိပ်ချင်နေကြပြီ။ ဖာသည်မသုံးယောက်ကတော့ လန်းဆန်းတက်ကြွဆဲ။ သူတို့က ကားလည်းမမောင်းရဘူး။ အိမ်မှာလည်း တစ်နေကုန် အိပ်ခဲ့ရတာဆိုတော့ လန်းဆန်းနေတာပေါ့။ ဖာသည်မတွေထဲမှာမှ တော်တော်ရွတဲ့အထဲမှာပါတော့ ည ၁၂နာရီကျော်လောက်ကြီး ရေထဲဆင်းဖို့ ပြင်ကြတယ်။

ဘီကီနီ တူးပိစ်လေးတွေဝတ်ပြီးကမ်းခြေကို ဆင်းလာတော့ ကမ်းခြေမှာ မီးပုံပွဲလုပ်နေတဲ့သူတွေတောင် အိပ်ကုန်ကြပြီ။ ကမ်းခြေမှောင်မည်းနေပြီး ဂီတာတီးနေတဲ့ ကောင်လေး ရယောက် ၈ယောက်လောက်ကလွဲရင် ဘယ်သူမှ မရှိတော့ဘူး။ ကောင်လေးတွေကလည်း ညဘက် မလုံ့တလုံတွေဝတ်ပြီး ရေထဲဆင်းလာတဲ့သူတို့ကို တအံတသြကြည့်နေကြတာပေါ့။ သူတို့ညီအမသုံးယောက်ကလည်း ကြည့်နေမှန်းသိတော့ ဖာသည်မပီပီ အထှာတွေပေးပြီး ရေထဲဆင်းသွားကြတယ်။ တကယ်တော့ အဲဒီကောင်လေးတွေက သဲသောင်ပြင်ဘောလုံးပွဲ ရှိလို့ ကစားဖို့ရောက်နေတဲ့ဘောသမားလေးတွေ။ သူတို့နဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ရေဆော့နေကြတဲ့ညီအမသုံးယောက်ကို လရောင်ကြောင့်ကောင်းကောင်းကြီးကို မြင်နေရတယ်။ အစကတော့ ဘဲတွေပါတွေများပါလားဦးမလားဆိုပြီး ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် စောင့်ကြည့်သေးတယ်။ မပါဘူးဆိုတာသေချာတော့ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က “ဟေ့ မြွေတွေရှိတယ်နော် မကြောက်ဘူးလား”လို့ လှမ်းစတယ်။ အဲဒါကို ကြည်ပြာက ”မြွေကဘယ်လောက်ကြီးလို့ ကြောက်ရမှာလဲ”လို့ ပြန်ပက်တယ်။ “မြွေက ကြီးတော့ မကြီးပါဘူး..ဒါပေမဲ့ အလုံးတော့ တုတ်တယ်”လို့ပြန်ပြောတော့ ကြည်ပြက မယုံဘူး..မြင်မှယုံမယ်လို့ ပြန်ပြောပြီး ရယ်နေတယ်။ ကောင်လေးတွေကရေထဲဆင်းလိုက်ရကောင်းနိုးစဉ်းစားနေတုန်းမှာပဲ သူတို့ညီအမတွေ ရေထဲကပြန်တက်လာပြီး ဂီတာတီးနေတဲ့အနားလာထိုင်တယ်။ ဘီကီနီအထဲကနေ အသားစိုင်တွေက ရုန်းထွက်နေသလို ရေကလည်း စိုထားတာကြောင့် နို့သီးခေါင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုတောင် လှမ်းမြင်နေရတယ်။ ကြည်ပြာက ” တို့ ရောထိုင်လို့ ရတယ်မလား။ ချမ်းလို့ သောက်စရာလေးဘာလေးရှိရင် တိုက်ပါကွာ “လို့ပြောတယ်။ ကောင်လေးတစ်ယောက်က သူတို့သောက်နေတဲ့ အရက် ပုလင်းထုတ်ပေးတော့ တစ်ခွက်ငှဲ့ပြီး ညီအမတွေတစ်ယောက်တစ်လှည့်သောက်နေကြတယ်။ ကောင်လေးတွေကတော့ အိပ်မက်လား တကယ်လား ဒီစော်ကြီးတွေ ဝိုင်းချလိုက်ရင် မုဒိန်းမွုဖြစ်မလား စဉ်းစားနေကြတုန်း သီရိက “မင်းတို့ပြောတော့ မြွေတေရှိတယ်ဆို ဘယ်မှာလဲမတွေ့ရပါလား”လို့ပြောလိုက်တယ်။

ကောင်လေးတွေထဲက တစ်ယောက်က “ကျောက်ဆောင်တွေကြားမှာရှိတာအမရဲ့ ..တွေ့ချင်ရင် လိုက်ပြမယ်”လို့ ပြီတီတီ မျက်နှာပေးနဲ့ပြောတယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ ကောင်လေး ရယောက်အုပ်စုနဲ့ သူတို့ညီအမသုံးယောက် မြွေရှာဖို့ ကျောက်ဆောင်ကြားကိုထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ကောင်လေး၃ယောက်က ရှေ့က ဦးဆောင် အလယ်က သူတို့ညီအမသုံးယောက် နောက်မှာကောင်လေးလေးယောက် ကျောက်ဆောင်ပေါ်ရောက်တော့ ကြည်ပြာက ဘယ်မှာလဲမြွေလို့မေးတယ်။ သူ့ကို ကောင်လေးတစ်ယောက်က နောက်ကနေဖက်..ကားထွက်နေတဲ့ဖင်ကြီးကို လီးနဲ့ထောက်လိုက်ရင်း အဲဒီမှာတွေ့လား မြွေလို့ပြောလိုက်တယ်။ ကြည်ပြာက သူ့လီးကို ကိုင်ရင်း မင်းမြွေက တုတ်လိုက်တာလို့ ပြောတယ်။ စိတ်မရှည်တော့တဲ့ သီရိက ကဲ..အပိုတွေလည်းပြောမနေနဲ့တော့ ငါတို့ခံချင်လို့လိုက်လာတာဆိုပြီးပြီမဟုတ်လားလို့ ပြောတယ်။ ကြည်ပြာနဲ့ သဇင်က ပြီတီတီရယ်ရင်း “အဲလိုကြီးပြောရမှာရှက်တာပေါ့လို့ “လို့ပြန်ပြောတယ်။ ကောင်လေးတွေကလည်း ကျောက်ဆောင်တွေကြားမှာ အိပ်မက်လားတကယ်လား စဉ်းစားရင်း ဘောင်းဘီတွေအပြိုင်အဆိုင်ချွတ်ပြီး တောင်နေတဲ့သူတို့လီးတွေကို ဆွနေကြတယ်။ ကြည်ပြာကအရင်ဆုံးအနားမှာရှိတဲ့ကောင်လေး ၂ယောက်ရှေ့ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး လီးနှစ်ချောင်းကို လက်တစ်ဖက်စီကိုင်ပြီး ဟိုဘက်လီးမွုတ်လိုက် ဒီဘက်လီးမွုတ်လိုက်လုပ်နေတယ်။ ကောင်လေးတွေက ရုပ်ချောတဲ့သူတွေမဟုတ်ပေမယ့် ဘောလုံးသမားတွေဆိုတော့ ခန္ဒာကိုယ်တောင့်တင်းပြီး လီးကြီးကြတယ်။ သူတို့ညီအမတွေနဲ့ အတူလာတဲ့ စိုးမိုးတို့အုပ်စုထက် အလိုးသန်ကြတာပေါ့။ သဇင်ကလည်း အနီးရှိတဲ့ လီးနှစ်ချောင်းဆွဲမွုတ်တယ်။ သီရိကတော့နောက်ဆုံးပိတ်အိတ်နဲ့လွယ်ဆိုတော့ လီးသုံးချောင်းမွုတ်ရတာပေါ့။ ဆယ်မိနစ်လောက် မွုတ်ပြီးတော့ သူတို့ညီအမတွေလည်း ဖီးလ်တက် ကောင်လေးတွေလည်းဖီးတက်လာရော။ အဲဒါနဲ့ ကြည်ပြာက စကြမယ်ဟေ့..အော်လိုက်တယ်။ ကောင်လေးတစ်ယောက်က ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ တစ်ယောက်ပြီးမှ တစ်ယောက်လားလို့ ပြန်မေးတယ်။ ကြည်ပြာက “မဟုတ်ဘူး…နှစ်ယောက်ညှပ်ချပေးလေ..မင်းပက်လက်လှန်လိုက်”လို့ပြောတယ်။ ကောင်လေးက ပက်လက်လှန်ပေးတော့ အပေါ်မှာ တက်ခွရင်း လီးနဲ့သူ့စောက်ဖုတ် စွပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကြီးကိုကော့ပေးပြီး နောက်တစ်ယောက်က ဖင်လာလိုးပေးလို့ ပြောတယ်။

ချောင်းသာအလာလမ်းမှာ လုပ်ခဲ့ကြပေမယ့် သူတို့ညီအမတွေက အာသာမပြေသလို အခုလို အစုလိုက်အပြုံလိုက် public နေရာမှာ group ဆက်စ် လုပ်ချင်နေတာကြာခဲ့ပြီလေ။ အကြီးမကြီးက ……… လုပ်တော့ ကျန်တဲ့ညီအမတွေကလည်း အလားတူလိုက်လုပ်ကြတယ်။ သီရိကတော့ နောက်က နှစ်ယောက်ညှပ်ချတာကိုခံရင်း ပါးစပ်ကပါမွုတ်ပေးနေရတာပေါ့။ ခဏကြာတော့ ကြည်ပြာက သီရိကို မနာလိုတော့ဘူး။ ဟိုကောင်လေး ငါ့ပါးစပ်ကိုလည်း လာလိုးစမ်း။ အဲကောင်မကြီးချည်းပဲ လုပ်ပေးမနေနဲ့လို့ပြောတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ့ခမျာလည်း ကြည်ပြာ့ပါးစပ်လီးနဲ့ပြေးတပ်လိုက် သီရိပါးစပ်လီးနဲ့ပြေးတပ်လိုက် သဇင့်ပါးစပ်လီးနဲ့ပြေးတပ်လိုက်နဲ့ မအားရဘူး။ ကောင်လေးတွေကတော့ ဂီတာထိုင်တီးနေရင်းကနေ ခုလို နတ်သမီးတွေရောက်ချလာပြီး group ဆက်စ် ကြီးလုပ်ရမယ်လို့ ဘယ်ထင်မှာလဲ။ ကမ်းခြေက လေတိုက်သလို ညသန်းခေါင်ကြီး လူလည်းမရှိတော့ သူတို့ ညီအမတွေအော်ချင်တိုင်းအော်လို့ရနေတယ်။ “လိုးစမ်းပါကြမ်းကြမ်းလေး ..ယောက်ျားမဟုတ်ဘူးလား….စအိုကျွံသွားအောင်လိုးလိုက်စမ်းပါကွယ်… အား…သားအိမ်ပါလာထိတယ်..နာလိုက်တာကွယ်…မမကို မညှာနဲ့…. မင်းလီးနဲ့ လိုးသတ်လို့ မမသေပါရစေကွယ်….” စသဖြင့်အယုတ်တအနတ်တွေ အော်နေကြတယ်။ သူတို့ညီအမတွေက တော်ရုံမပြီးပေမယ့် ခုလို နှစ်ယောက်ညှပ်ချတော့ အကြာကြီးမခံနိုင်ဘူး။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်နေတော့ ပြီးသွားရော၊ ကောင်လေးတွေကတော့ ပြီးတဲ့လူလည်းပြီး မပြီးတဲ့လူလည်းမပြီးပေါ့။

ဒါပေမဲ့ လူငယ်လေးတွေဆိုတော့ အားသန်ကြတော့ ပြီးသွားတဲ့သူကလည်း ပြန်တောင်လာကြပြီး ထပ်လုပ်မယ်တကဲကဲပဲ။ သူတို့ညီအမတွေက လမ်းမှာလည်းလုပ်လာကြသေးတော့ အဆာပြေသွားကြပြီ…ဒါပေမဲ့ခုချိန်မှတော့ နားလို့မရတော့ဘူး။ ပြေးချင်လို့မရတော့ဘူး။ “မင်းတို့ လုပ်ချင်သေးရင် မနက်ဖန်ပြန်လာခံပါ့မယ်…ခုတော့ အမတို့ ပြန်ပါရစေ..အတူလာတဲ့လူတွေလည်း နိုးလောက်ပြီ”လို့ သဇင်က တောင်းပန်တယ်။ ဘောလုံးသမားတွေထဲက ကောင်လေးတစ်ယောက်က” ခဏတော့နေပါဦးဗျာ..ကျွန်တော်တို့ကလည်း လိုးလို့မဝသေးလို့ပါ..ပြီးတဲ့အခါ မပြန်ချင်ဘူးဆိုတောင် မရဘူး “လို့ပြောတယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်လိုးလိုက်..မလုပ်ရတဲ့ကောင်က မွုတ်ခိုင်းလိုက်နဲ့ မနက် ၅နာရီထိုးတော့ အားလုံး မျော့ကုန်ကြတယ်။ သဇင်တို့ကလည်း ဟိုတယ်ပြန်လို့မရတော့ဘူး။ စိုးမိုးတို့အုပ်စုက ခုချိန်ဆို သူတို့ထွက်သွားတာ သိကုန်တော့မယ်။ အဲဒါနဲ့ အဲဒီကောင်လေးတွေကားနဲ့ ရွာထဲက တည်းခိုခန်းတစ်ခုလိုက်ပို့ခိုင်းရတယ်။ အဝတ်အစားအိတ်တွေကလည်း ကျန်ခဲ့တော့ ဘီကီနီတွေနဲ့ပဲသွားရတာပေါ့။ အုပ်စုလိုက်ဝိုင်းလိုးတာခံထားရလို့ လမ်းတောင်မလျောက်နိုင်ပေမယ့် အားတင်းပြီးသွားရပါတော့တယ် ……… ပြီးပါပြီ။